Merhaba biraz olsun birileriyle aymı fikirleri paylaşmak yada belki birgun bir başkasına fikir olmak icin girdim buraya ve birazda konuşabilmek icin cunku yalnızım uzun yıllardır 5 yıllık evliyim 3,5 yasında bir oğlum var eşimle severek evlendik benim ailemin maddi durumu iyi eşim ise maaşla calışan biriydi ama zorlansamda artık onun seviyesinde yaşayan biriyim ve bundan rahatsızda değilim alıştım eşim iki karakterli biriymiş bunu yeni anlamaya başladım beni el ustunde tutardı hep saygıyı sevgiyi bana oğretti yaşattı desem yeridir tek bir kere bile kavga etmedik biz evlenene kadar ailesi yok karmaşık bir aile yapısı var bir nevi kendi kendine buyumuş biri benim aileme kendi ailesi gibi davranırdı hep ve zaman gecti babam bize maddi olarak hep destekledi halada destekler bize bi iş kurdu bi sure cakıştık sonra devam edemedik sebeplerden oturu eşim ayrıyeten baska yerdede calışıyordu orayıda bıraktı tazminatını alsın diye hersey iyi guzel sonra araba falan aldı vs babamda arada sırada iş verirdi parayı da bol tutardı kızı torunu var diye sonucta ama pandemiden dolayı işler durgunlaşınca verememeye başladı eşim 2 seneden fazla oldu hic bir işe girmiyor araba alıyım satıyım dedi iyi guzel ama maddi manevi herseyi ben duşunmek zorundayım bu evde ( evide babam aldı ) ama ben hic ezmedim maddi anlamda cebinde para bittimi askım para bitti der cekilir kenarı hic bir caba gostermz bende tutumluyum hep bi sonraki ayı duşunurum yatırımlar vs herseyi ben duşşnuyorum cocuk ev işi vs vsvs gidiyo boyle hep evde olmasına tahammul edemiyorum hic birsey yapmadan surekli yatıyor evde yeni duşuk yaptım ilk 2 gun bana sadece birgun corba bigun makarna yaptı bulaşıgı makineye koydu diye ki ben elimden geldiğince gidip yardım ettim bana şaka yaptı sabah guya kahvaltıda hic guzel olmamış sevgimi katmamısım kac gundur yatıyomusum zaten cok ama cok zoruma gitti zaten biz haftada en az birkere gurultulu bir kavga ederiz sudan sebep bile olsa ve yeni fatkettim ben onu yucelttikce o beni ezip aşağılıyormus ben ozguvenimi yitirmişim kavga ederken hep aklıma boşanmak gelir ama sevdiğim icin hep yapamazdım her kavgamızdada 2 3 gun kus kalırız sonda gelir tamam yapmıcam der cok gıcık oluncak tarzda sessizdir evdede varken yok gibi hep telefonda ama ben 2 gun duşuk yaptım zaten iyi değilim yattım diye guya şakası benim cok zpruma gitti ve acaba artık boşanma vaktimi demeye başladım cocugu olup boşananlar yada benim gibi gidip gelenler bana bir yardım edin cok yalnızım yalnızlıgımla boğuluyorum resmen