Bir tarafta surekli her yere birlikte gitmek isteyen, mıcmıc olmak isteyen ve her şeye karışan eşimin ailesi, diğer tarafta ailesine mesafeliyim diye kendiside bana mesafeli davranan eşim. Eşim bu durumu bir turlu kabullenemedi. İlk başlarda bana hak verir gibi olsa da icten ice bunu yediremiyor artık anlıyorum. Ben ailesi ile normal konuşuyorum ama canım cicim modunda değilim eşim istiyor ki illa kv ve gorumcelerle kanka gibi olalım. Aileside dunden razı buna zaten. Ailesine gittiğimizde yuzeysel konuşuruz, sofraya caya hep yardım ederim surat asmam ama sanırım o istiyor ki cok sıcak davranayım. Peki onlar başta bana cok mu sıcak davrandı hayır hep bir eleştiri, laf sokmalar, eşimle başbaşa bir yere gitsek surat asıp tartışmalar, beni oğluna şikayet etmeler, temizlik ve yemek yapmam beklentileri… şimdi ben nasıl samimi olayım bu illa gerekli mi ? Oyle bir noktaya geldim ki artık midem bulanıyor bu durumdan. Uzulduğum şey eşimin beni anlamaması. O da ailesinin kafasında sanırım. Şuan konuşmamız gereken konular birlikte gelecek planlarımız, hayallerimiz vs olması gerekirken eşimin konuştuğu şeyler, biz artık hepimiz bir aileyiz, buyuklere hurmet etmek onemlidir gibi şeyler diyor surekli. Ben hangi kadın kaynanasıyla dipdibe olmak ister sence hayali bu mudur diye sorduğumda ise belki olmak ister diyor. Gercekten işine gelmediği icin anlamak mı istemiyor yoksa salağa mı yatıyor anlamıyorum. Hic ikimizle ilgili heyecanları yok. İlk evlendiğimizde elimi bile tutmuyordu ben alıştırdım. Ortamlarda yuzume bakmıyordu, hoş hala bakmıyor. Bilmiyorum kızlar cok sıkıldım benim hayallerim heveslerim ne olacak peki… eskiden canlıydım hevesliydim şimdi benim de ruhum oldu. Ben bu kız değilim her gecen gun boğulduğumu ve olduğumu hissediyorum. Bunları konuştuğumuzda bencil olan ben oluyorum bide… Sevgiliyken boyle değildi, yine cok akraba duğun falan gezen onem veren biriydi ama en azından benle ilgileniyordu, onemsiyordu. Ama şimdi sırf ailesi ile mıc mıc olmak istemiyorum diye bencil, nemrut kotu bir insan ilan edildim. Kendisi beni ailemden cevremden ayırırken bencil olmuyor ama dimi… o halde evlilik buysa bende kendi ailemle icli dışlı olmak istiyorum… onun memnuniyetsiz ailesi ile olacağıma kendi ailemle olurum daha iyi. Başbaşayken de sanki eşi değilim de askerlik arkadaşıyım gibi davranıyor hic bir incelik yok. Arada guzel laflar soyler ama boş. Bir insanın hic korkusudamı olmaz, evini yuvasını duşunmez. Başlarda bana hak veriyor gibi davranıyor ama ici oyle değil işte her defasında belli ediyor kendini. Ne yapmalıyım sizce