Merhaba arkadaşlar. Uzun zamandır burayı takip ederim ilgili başlıkları da okurum payımı alırım. Ama şimdi bunu paylaşmak ve bir nebze olsun icimi dokmek icin uyelik actım.
1 seneyi gecen bir ilişkim var 3 yıldır tanışıyoruz. Her ortamda birbirimizi gorup tanımaya calıştık.Ciddi olarak başladık birbirimizi tanıyıp evlenme kararı aldık. Aramızda şuan icin gorduğum hicbir anlaşmazlık yok. Anlaşiyoruz seviyoruz, bir konu dışinda. O da yaşanacak yer mevzuu. Bunu hicbir zaman cozemedik ve şu an son cıkıştayız.
O doğudan kalabalık bir aileden geliyor ama akdenizde yaşıyor, ben ic anadoluda daha kendi halinde bir aileye sahibim. Doğuda gorev yaptığimız yerde tanıştık. Ikimizde ailelere uzak olmak istemiyoruz ortada bir yerde yasayalim dedik. Orta yer ic anadolu ama o ben deniz olmadan yaşayamam diyor. Cok bunalir mutsuz olurum seni de mutsuz ederim diyor. Karadeniz vs icinse aileme uzak diyor. Onun gitmek istedigi yer bana 5 6 saat uzaklıkta. Başlangicta mesafe uzak geldi ama yollar aşılır tek derdimiz bu dedim. Ama bahsettigi şehri ve yaşam seklini sevmiyorum ben orda bunalip mutsuz olursam ne olacak geri donecek miyiz diyorum ben ic anadoluda yasamam diyor. 3-4 sene senin istedigin yerde yasar akdenize donerim diyor. Konu artık sadece yer mevzuunu gecti aklımda cok sey dolanmaya başladı. Bir seylerden fedakarlik yapman lazim ya ben ya deniz ya aileye biraz daha uzaklik diyorum senden vazgecemem ama hayattan beklentilerim de bu şehirde diyor. Yani ben yok dersem bitecek. Boyle bir durumu aklım almıyor. Ben de cok fekadarlik yaparak o şehre gideceğim giderim de ama beni bu sıkıştirması ve nokta atisi bir yer soyleyip al burda yasa yoksa yok demesi beni cok bunaltiyor. Ne yani ben sevgim icin gideceğim ama sevgisi aile huzuru icin yapmayacak ben mi yanlış duşunuyorum bir sorun yok mu sizce burada?
Bahsettiği sehirde birkac akrabasinin oldugu ailesine 1.5 saat mesafede bir yer.
Giderim bir yere yasayalim ailemiz duzene girdikten sonra istersek tayin isteriz baska yere senin istedigin yerde olur ama sene sınırı koyma diyorum yok kesin konuşalım sonra sıkıntı olur diyor ve şu an bir sure konusmayip duşunme kararı aldik ona da benim dusuncem bu degismez dedi zorla bari ben duşuneyim diye zamana biraktim. Şu an konuşmuyoruz. Ayrilmak istemiyorum cok uzgunum ama sevgi yoksunluğu mu ondaki ben mi goremiyorum?
Yarına cikacağımızın garantisi yokken benden yer garantisi istiyor evet kafamiza uyarsa gideriz dedigim halde. 81 ilden kendimize yaşayacak bir catı bulamadığımız icin mi ayrilacağız bu kadar mı yani sevgi ve aile huzurunun onemi?
Kusura bakmayın biraz uzun oldu ama icimi dokmek istedim. Ne yapayım, ne acıdan duşuneyim aklım şaştı.