İyi akşamlar hanımlar,

Yakın bir zamanda, cok samimi bir arkadaşımla aramız acıldı. Sebep cok onemli bir tartışma vs değil ama ben bir yerde doldum yukseldim biraz.
Bu arkadaşım benim 10 senelik arkadaşım kendisini de cok ama cok seviyorum. Genel olarak gercekten cok iyi niyetli birisidir.
Ama şoyle bir huyu var bu da bu pandemi zamanında daha fazla batmaya başladı. İnsanı hic dinlemiyor. Mesela beni arıyor bazen yatıyorum, markete gideceği tutmuş diyor ki kalk uyuma hadi benimle konuş bu yolu yuruyeceğim neyse sohbet ediyoruz. Sonra telefonu calıyor başka biri arıyor. Kapatıyor beni. Ve surekli onun meselelerinden bahsediyoruz, dunyanın en sacma şeyini de anlatsa ben keyifle dinliyorum valla ama ben bir şey anlatacak olsam o fırsatı bana vermiyor. Bazen dinlenmediğimi hissedip, amaaan deyip anlatmaktan vazgeciyorum cunku ben hevesli hevesli bir şeyler anlatırken konunun en sacma yerinden yakalayıp ya anlattığım konuyu dağıtıyor ya da mutlaka ordan kendine ceviriyor.
Buna ilave erkek arkadaşıyla problemleri var her konu istisnasız ona bağlanıyor ve surekli anlatıyor dinliyorum ben de tabi ki,
fikrimi sorduğu yerde soylediğimde de sen yaşamadığın icin boyle soylemek kolay geliyor diyor, ben de ona fikrimi beğenmiyorsan neden bana anlatıyorsun dilersen annene danış dedim hatta, o da bana ama annem de senin gibi der anneme de anlatamam diyor.
Saatlerce cozumsuz mevzuları dinliyorum dinliyorum dinliyorum, doğum gunumde bile beni arayıp doğum gunun kutlu olsun bugğn şu şu mevzular oldu diyor. Yani bu meseleler asla bitmiyor. En son bir tartışmasını anlatıyordu bana konuşurken tartışır gibi olduk ve ben de dedim ki bak fikirlerimiz uyuşmuyor hem sen iki gune unutuyorsun zaten, bana anlatma bu mevzuları aranızda kalsın yaşananlar dedim.
Ama sana anlatmazsam kime anlatayım, sen benim dostumsun diyor. Ben de cozumsuz kalıyorum.
Şimdi aramızda soğukluk var konuşmuyoruz tıpkı bu anlattığım olaylar gibi bir olay yaşadık ve o an ben sinirlendim beni asla dinlemediği icin. Bir derdimi paylaşıyorum whatsapp grubunda, ses kaydı attım. Onu hic dinlememiş bile, ses kaydını dinlemedim ama ben diye başlayarak kendini anlatmaya başladı yine ve ben de tepki gosterdim bi benim sorunum cozulsun once diye. Cunku surekli bunu yapıyor. Şimdi de 1,5 aydır beni hic aramadı. Ben de aramadım, bir yandan kafam oyle rahat ki saatlerce aynı mevzuları konuşmuyorum, sinirlenmiyorum vs ama bir yandan da uzuluyorum. Ote yandan kac senelik arkadaşım, bana tavrını insta storylerime bakmayarak gosteriyor bunu da cok komik buluyorum acıkcası. Sen onu mu takip ediyorsun diyebilirsiniz ama gecen sene de aramız gerilince boyle yapmıştı cok sacma yani.
Neyse, şu 2 senedir hayatımdan o kadar insan cıkarttım ki. Hem de kac yıllık arkadaşlıklarımı bitirdim. Cıkarttıklarımı iyi ki cıkardım hayatımdan ama bazen diyorum ki bu arkadaşım icin cok mu abartıyorum? Bu zamanda arkadaş edinmek, guvenmek de zor.
Bilemedim kızlar, siz ne dersiniz?