Biliyorsunuz son olayları. Onceden de endişelerim vardı ama son zamanlarda arttı. Hayata pozitif bakamıyorum. Bir suru hayalim vardı hic birini gercekleştirmek istemiyorum cunku guvenlik korkusu var.

Yangınlar, doğal afetler, oldurulen kadınlar cocuklar hayvanlar. İnsanların doğaya verdiği zarar, kimsenin kimseye tahammulunun kalmaması, herkesin şiddete meyilli hale gelmesi. Gittikce pahalilasan hayat ve insanların yaşamak icin mucadele etmesi. Gittikce kotulesen ekonomi.. hangi birini sayayım?

Yolda ise gidip gelirken başıma bisey gelecek bi kaza geciricem, biri azıcık yaklaşsa elinde biseyle bana zarar verecek gibi hissediyorum. İcsel olarak surekli bu duşunceler icindeyim. Oldurulen o genc kızların, yolda giderken arkasından yaklaşip onu olduren cerenin pis katili.. bunlar gozumun onune geliyor. Herkes potansiyel suclu..

Cocukları cok seviyorum cocuk sahibi olmak istiyorum. Ama şuan evlensem bile boyle bi dunyaya cocuk getirmek istemiyorum. O cocuğu nasıl korurum boyle kotu şeyler yaşanan bi dunyaya getirmek istemiyorum.

Hevesim hic biseyim yok. 23 yasindayim ve hevesim 0.

Mezun olduğumda tek endişem iş bulabilmekti şuan nasıl hayatta kalırım nasıl kendimi kotu insanlardan koruma derdindeyim.

Olayın ozeti bu . Korkularım.. psikolojik destek aldım anksiyete var zaten daha da artıyor gibi.

Olayların gercekliği ve hic bisey duzelmeyecek insanlara ne yapsalar akıllanmayacak gibi geliyor artık.

Kendimi hic bitmeyecek bi kaosun ortasında hissediyorum ..


Yoruldum..