Merhaba arkadaslar,

29 yasima girdim, okulum bitti, guzel bir meslegim var. Hayatima biri girsin istiyorum ama bu halimle de mutluyum.

Gel gelelim etrafimdaki herkes evlenmeme takmis durumda! Daha biraz once ust komsumuzla karsilastim, kadin resmen hala birini bulamadin mi dedi bana?! Yasimi sordu, soyleyince olsun olsun dedi. Hayir dogru kisiyi bekliyorum diyip kem kum ettikce devam etti. Senin gibi guzel bir kiz nasil birini bulamaz, aman merak etme cirkin degilsin falan dedi?! Icimden bir his: cirkin oldugun icin bulamadin dedi diyor. Senin oglun 45 yasina geldi, once o evlensin demek istedim, tuttum kendimi.

Zaten kendimi cirkin hissederim, icimden kendime bakmak bile gelmiyor simdi buna da takarim gunlerce.

Tek o degil tabii; ailemden bile laf sokuyorlar, kac yasindasin, yasinda gecti vs.

Gercekten biktim artik. Herkes evlenmek zorunda mi? Karsima biri cikmadi, ama evlenmek de istemeyebilirim. Bundan herkese ne? Yildim gercekten, size icimi dokmek istedim.