Herkese merhaba. Konu uzun ama elimden geldiğince ozet yazmaya calışacağım.
8 yıllık evlilik, 4 yıl sevgililik eşimle 12 yıllık birlikteliğimiz var. 6 yıldan sonra şu anda 2 yaşında olan bir evladımız oldu. Eşimin ailesiyle ilk gunden beri aramız kotu. Mezhep farklılığından oturu beni daha tanımadan istemediler. Bu durum yıllardır giderek artan sorunlara neden oldu. Eşim de ben de bir buyukşehirde devlet memuru olarak calışıyorduk. Sonra eşimin doğunun bir ilcesinde akademik kadroya gecme fırsatı oldu. Birlikte karar verdiğimizi iddia ediyor ama benim cok da fikrimi almadı. Butun planları ben giderim sizde (ben ve bebeğimiz) yaşadığımız şehirde kalırsınız ayda bir gelirim ya da ben giderim siz de daha yakın olan x şehrine taşınırsınız hafta sonları gelirim gibi tamamen kendisinin o kadroya gecmesi uzerine yaptı. Ucretsiz izinde olduğum icin onunla birlikte şimdi o doğu ilcesindeyiz. Bu arada asla yapmaz dediğim eşim tarafından darp edildim, şikayetci oldum. Sonra bir şans daha verdim şimdi yine birlikteyiz. Ama artık eskisi gibi değil hicbirşey, guvenimi kaybettim.
Birkac ay sonra iznim bitiyor. Eşim bu ilceye tayin aldırmamı istediğini ima ediyor ama acık acık birşey soylemedi. Buraya gelirsem kadrom değişiyor ve cok kaybım oluyor. Ayrıca ilcede cocuklar icin hbirşey yok. Sadece minik bir park. 2 salıncak ve sırada bekleyen en az 10 tane cocuk. Kreş yok, eğitim yerlerde. Cocuğuma bu haksızlığı yapmak istemiyorum. Kadromun olduğu buyukşehir de devam etmeyi duşunuyorum. 1000 km mesafe var. Bebeğim babasına cok duşkun. Onu babasından ayrı buyutmek de haksızlık. Ailemden kimse yok. Onun ailesi o şehirde ama arayıp sormazlar. Bir sıkıntım olsa yapayalnız olacağım. Bir yandan boşansak da aynı durum olacak hazırlıklı olurum diyorum. Dun karakoldan aradılar. Mahkeme icin maddi bilgilerimiz gerekiyormuş onu sordular. Ekim ayında şiddet icin mahkeme gunumuz verilmiş. Evde soğuk ruzgarlar esiyor. Burası kucuk yer duyulur diye cok canı sıkılıyor. Yaparken bu kadar duşunmedi ve beni sucluyor. Onu tahrik etmişim. Kafam cok karışık. Ne yapmalıyım. Ne olur bir yol gosterin. Kırmadan, incitmeden...