Başlık hic hoş değil biliyorum ama kendi salaklığım.

2019 yılında beni yerlerde surunduren ağlaya ağlaya terapi almamı sağlayan biri vardı. Cok aşıktım ama statu farkı aile yapısının bariz farkı nedeniyle uzak duruyordum. Bir yıl uzaktan baktım Ama o bi şekilde hayatıma dahil oldu bende zaten aşığım madem o geldi olur bu iş dedim. İki defa yattıktan sonra “ya x cim durumları biliyorsun olmaz” diyerek toz oldu.

sonraki yıllar sacma sapan kişileri cektim hayatıma hepsi bi yara daha actı.

evlenip ayrılmış olmamı bile ayrılık sebebi olarak duydum.
Uzun bir sure yalnız kaldım.

yuruyen bi egoist cıktı yine karşıma ama akıllanmıştım uzak duracaktım olmazdı. İki ay durabildim ne yaptı etti ikna etti. Alnımda aciz yada hemen ikna olur mu yazıyor bilmiyorum. Bu sefer oldu dedim kimse bu kadar reddedilmesine rağmen uğraşmaz dedim. Sonuc aynı.
Bu konuyu neden actım gece gece son bir saattir arkadaşla her mesajlaşmamızda onun sayfasına da girdim hep online. Takıntılı değilim hep yaptığım bişi değil o oyle biri ki ancak onu wp ta bi kadın bu kadar tutabilir.

Biri var hayatında belli yada uğraşıyor bir hafta once benimleydi ve ben sevgiliyiz zannediyordum.

şimdi cektim kendimi sınırımı cizdim de ne fayda.
etrafa bakıyorum ya bu ciftler nasıl birbirini bulup evlenip sevebiliyorlar. Ben ayrıldığım icin mi bu durumdayım.
psikoloğum ozşefkat kendine değer verme ile alakalı olduğunu soyluyor ama o kac senelik yara duzelmiyor ki iki senedir uğraşıyorum

sevilmeden bi aile kurmadan olmek istemiyorum.