Kadın dostlarım, ablalarım, belki sizlerde yaşamıssınızdır boyle bir şey, kızmadan (mahcup hissediyorum zaten) akıl fikir verirsiniz umarım.. Neden anlattın ona? Dersiniz belki ama cidden gonlum el vermedi orayı bosverelim. Sadede gelince ; Erkek arkadaşımın ilkiyim cinsellikte (oyle diyor, inanıyorum. guven duygum eksik değil) ancak o bnm ilkim değil. Bunu cinselligimiz olduktan sonra acıkladım evvelinde biraz gizledim. İlk başında soylemememe hak verse de hani yanlış anlasılmaktan korktun dese de Gizlememe karşı kırıldı ısrar ediyordun yok birşey diye ama anlıyorum korktun belkide dedi. “Sorun yok sadece kırıldım ama isterdim ilkin olmak ben bekledim doğru insanı sende bekleseydin iyi olurdu” dedi. Bende “bilemezdim hatalarımı o an hata olduğunu, pişmanım, kendimi mi oldureyim yani anca oyle duzelir gecmiş silinir” dedim uzulduğum icin. O da “sacmalama” dedi. Bende “gecmişimden memnun olsam, gecmişim gecmiş olmazdı” dedim cunku cidden pişmanım. “Pişmanlık değiştirmiyor birşeyi cok isterdim birlikte olduğumuz da ilkin olmayı” dedi haklı burukluk yapmakta. Yargılamıyor ama uzgun. O cidden cevresinde ki kadınlardan pek fazla ilgi goren birisi. Ama ben varım diye elbette cok dikkat ediyor davranışlarına itiyor kadınları haliyle. Sevmese başında bırakırdı, ayağına gelenleri itmezdi, mesafeye rağmen sevmezdi istemezdi..diye dusunuyorum. Hani oğrendiğinde burukluk olsa da “tmm yaptım de alnın dik olsun eğme kafanı” dedi uzulmeme goz yasıma hic dayanamayan birisi. Ama kafasında gecmisimde ki bi olay kaldı “benden daha mı iyiydi (cinsel ve tip olarak da)” veya daha detay istemeler gibi kıskanma durumu soz konusu, ama bir bilse gecmişin pislik kadar değeri yok gozumde. Nasıl yok edebilirim bu hislerini?
Bende ki olan değerini her fırsatta dile getiriyorum, cekinmeden. O da bana karşı oyle ..sizin boyle bir olayınız oldu mu? Nasıl kalktınız altından?
Kusursuz iliski yoktur illa..boyle veya benzer bir puruz yaşadınız mı?