Gercekten dayanamıyorum. Anlatıcam uzun uzun. Paragraflara da bolucem uzun yazı sevmeyen okumasın onceden uyarayım. Hayat hikayemi anlattım 19 yıllık ozet tabii ki uzun olacak. Okumak zorunda değilsiniz. Uzun olacak diyorum baştan... İsterseniz bir kısmını okuyun sonra gelin kalan kısmını okuyun benim icin problem değil. Yorum katmamaya calışarak ozetledim tum cilemi.

Kimse kimsenin yorumunu KİB lemesin. Sovun, yerden yere vurun. Taşlayın, ozel mesaj atın ağzınıza geleni sayın. Hepsi kabulum hic birine itirazım yok. Ben zaten dipteyim.

Cevaplarınızın hepsini teker teker okuyorum merak etmeyin ama cevap vermicem. Sadece merak ediyorum.

Evet belki benden daha kotuleri vardır. Ki var, evlat kaybeden, yatalak kalan, kor olan.. Losemiyle kanser mucadele eden... Daha beterleri var.

Acık konuşayım siteye her girdiğimde icimden bana gıcık olan insanlar var diye duşunuyorum. Ben iki elin parmaklarını gecmeyecek kişi kadar seviliyorum.

Anlattıktan sonra belki o kadar abartılacak bir konu değil dersiniz zaten merak ettiğim yureğimin yangınını yaşayan başka biri var mı? Benim gibi paramparca yaşayan ic huzurunu kaybetmiş bunun acısını hisseden atlatan biri var mı?

Başlıyorum

19 yaşındayım. Cilem 19 sene once başladı. Annem de babamda ikinci evlilik yapmış birbirleriyle. Babam aldatılmış. Vefat eden abimle yaşarken annemle evlenmiş. Annemde kucuk yaşta durumu iyi olan biriyle evlendirilmiş. Başta istemiş ailesinin deli olduğunu gorunce vazgecmek istemiş ananem istemiyosan git kendini kopruden at diyince annemin butun reddedişine rağmen cinsel birliktelik olmayan 1 yıllık evlilik yapmış o kişiyle.

Hani annen kim bilir neler yaşadı diyecek olan kişiler icin anlatıyorum yorum katmaksızın.

Evlenmişler babamla annem. Evde babanem babam abim ve annem kalmışlar.
Evlilikten kac yıl son bilmiyorum ama abim 15 yaşındayken ben doğmuşum. Ben 3 yaşındayken abim vefat etmiş.

Bu arada babamı aldatan eski karısıda evlenmiş 1 erkek evladı olmuş. Abimle annesinin goruşmesini babam istememiş ama gizli gizli goruşmuşler.

Annem ben ilkokula giderken "abim beni sever miydi" gibi sorduğum sorulara. Hayır diğer cocuğu seviyodu kacıp kacıp gidiyodu onu sevmeye opmeye gibi şeyler soylemişti. Cok net hatırlıyorum. Ağlamaklı olunca "seni de severdi" gibi şeyler soyledi beni uzmemek icin. Birde bana vurunca abim cok kızarmış. Bunu defalarca soyledi ama kıt kafalı bir kadın olduğu icin detayı unuttu...
Abim uc yaşındayken oluyor ve 1-2 yaşlarındaki cocuğa şiddet uyguluyor annem...

Sonra konu konuyu actı itiraflar başladı. Annem abime sinirlenince "senin anan o..." gibi şeyler soylemiş abime. Goruşme onunla gibi.. Abimde annemden nefret edermiş bu yaptıkları yuzunden. Seni oldurucem gibi laflar soylermiş annesine laf ettiği icin. Annem abimin vefatında ağlayınca babanem "Uzulme belki senin icin hayırlısı oldu" demiş. Bunlar annemin ağzından duyduğum şeyler. Başka neler yaptı bilemiyorum.



Gecen gun halamın kızına sorduğumda (aynı yaştalardı birlikte buyuduler benden cok buyuk) Abin "Abla ben kendimi değil kızı duşunuyorum efi o evde cok zorlanıcak birde kız cocuğu" dedi. Abin hic oyle biri değildi, seni de o kardeşini de severdi dedi...

Bu olumden sonra ben buyumeye başladıkca babam bana karşı farklı yaklaşmaya başladı. Olumunu kabullenemedi. Beni abimin yerine koydu. Orta okul 6. sınıfa kadar erkek sacıyla gezdim. Kız şeyleri giymedim hic. Babam tekstilde calıştığı icin getirdiklerini giyerdim. Hic kız gibi hissetmedim zaten.

Dışarı cıkıp oynardım kucukken ama cok pasiftim. Evde surekli dayak vardı. Guatr hastası olduğu icin cok sinirliydi. Butun sinirini beni doverek cıkarırdı. Normal dayak değil ama. Terlikle falaka, terlikle nereye gelirse vurmak gibi.. Elini kullandığını hatırlamıyorum.

4-5 yaşında cocuk ne yapabilir ki bunları hak edecek. 4-5 yaşında cocuğu olanlara sormak istiyorum sizin cocuğunuz bunu hak edecek bir hareket yaptı mı?

O sıralar dayak olduğu icin care dışarı cıkmak mecburen.. Cıkmazsan en ufak şeyde dayak var.
Bu arada masturbasyona başladım o yaşta kendimi rahatlatmak icin. Guclu kuvvetli adamların beni tutup serbest bırakmayacağını falan duşunurdum. Koltukla pencere arasında oyuncak ayıdan veya kırlentten yardım alırdım. Zaten anlaşıldığı icin o yaşta sapığa cıktı adım. Daha bir utandım kendi icime kapandım.
Zaten 17 yaşından sonra kabul gormek icin kadınlığımı kullanmaya başladım.

Arkadaşlıklarım kısmen iyiydi kucukken kızlar tarafından sevilirdim. Dışlamadılar erkek gibiyim diye.
Herhalde hep kısa gordukleri icin alışmışlardı... Zeytinburnunda otururken hic sıkıntı cekmedim bu konuda.

İlkokula başladım. Derslerim muthişti. Butun kurdeleleri hediyeleri ben toplardım. Bu sure zarfında annemin tek annelik yaptığı konu sabahcı olduğum icin sıcak sute ekmek doğrayıp kaşıkla yedirmesi. Bunun dışında ne sacımı taradığını bilirim ne optuğunu ne sarıldığını ne de başka bir şey.. Dayak dışında temasımız olmazdı.

2. sınıf bitti mukemmeldi her şey. Kiracımız bizi o sene cıkarmak istedi. Bizde ev ararken o sene teyzemlerden haber geldi. Ev var bize kucuk gelin siz bakın diye. Bize de kucuktu ama annem sırf kardeşine yakın olsun diye evet dedi. Bir ton eşya atıldı. Hocam cok uzuldu "ef en azından servisle gelsin o da mı olmaz" bile dedi kadın.. Babam gezilere gondermezdi kadın annemle birebir konuşurdu o da gelsin en cok hak eden o diye.. Allah bin kere razı olsun. Ama taşındık maalesef.

Teyzem 3 aya kalmadan ABD ye gitti. Aslında taşınmadan belliymiş ama bize soylemediler. Annem cok kızıp darıldı. Cunku hepimiz boyle bir eve evet denmeyeceğini biliyoduk. Babam sesini cıkarmadı en azından evimiz kendimizin diye.

Babamın sac kestirme ile bir tane daha kotu huyu var. O da alcak gonullu olmamızı istemesi. Ama bunu hic olmayacak şekilde yaptı. "Sen adam mısın, sen kac paralık adamsın, bunu alacak adam mısın sen, sen okuyan adam olda.." gibi insanı kucuk duşurecek şeyler soyledi surekli. Bir kez aile icinde halam cocukları cocukların hamını vs varken halam bizi iceri gecirip ee nasılsınız cocuklar nasıl diyince babam "Napsınlar dayak arsızı oldular" gibi iğrenc bir espri yaptığını hatırlarım. Gozlerim dolar hatırladıkca. Nasıl incinmiştim..
Bunlar maalesef alcak gonullu değil aşağılık bir insan psikolojisine soktu beni. Dayaklar şiddette cabası..

Yeni semtteki okulda 3ten 5e kadar cok sıkıntı cektim. Sınıf hocası beni hic sevmedi. Sınıftakilerde erkek sacımdan ustume uymayan uniformadan ezik duruşumdan yararlanıp beni aşağıladılar. Dovduler. Hoca da anneme mi sinir oldu (annem cok konuşan cahil biridir, bilmez biliyorum der. bir şeyi 30 kez sorar karşıdakini dinlemez kendi sozunu surekli tekrarlar.) nedendir bilmiyorum bana gıcıktı. Benime tek kotu huyum konuşan bir oğrenciydim biraz. İlk olayı hic unutmam tenefus bitip sınıfa girdiğinde oturmayan oğrencileri tahtaya kaldırıp tokat atmasıyla başlattı. 2 erkek ve bana sınıfın ortasında tokat attı. Sonra her ufak hatamda beni kaldırmaya başladı. Mesela kırmızı kalem istemiştim. Şimdi kırmızı kalemle işimiz mi var ki diye tek ayak uzerinde bekletirdi. Bende emir almaya alışmışım yerine gec denene kadar gecmezdim. Tenefuste bile ayakta beklerdim. Yerine gec komutu bekliyodum cunku. Kopek gibi yetiştirildim. Mesela fen dersinde suyu dokup korktuğum icin hemen lavobodan doldurup getirmiştim. Sınıftan cıktığımı gormuş. İzin almadan nasıl gittin dedi. Halbuki elimde fanus icinde su var. Deneyi yarım bırakıp tek ayak ustunde bekletmişti beni.

Keşke oyle kalsaydı bir de. Sınıfın en yaramaz oğrencisinin yanına oturttu ilerleyen donemde. Cocuk en ufak şeyde doverdi beni. O dovmeye başladıktan sonra diğer oğrencilerde şiddete başladı. Annem gozumun altında morluk gorunce okula gelip değiştirmişti yerimi. Tabii en ufak konuşmada beni tehdit eder gibi "konuşursan seni Recebin yanına alırım yine" gibi bir şey soyledi. Oğrencilerden biride dayak yer hocam diyince sınıfla beraber gulmuştu. Allah'a havale ediyorum. Bildiği gibi yapsın o kadını...

En son 5. sınıfta matematiğim duşuk diye eski okula kursa gittim sadece cumartesi gunleri. 2. donemin son sınavından 85 almıştım. Sınıfta notları okurken 85 diyip gozume kopya mı cektin der gibi bakışı atmıştı. Hala icime oturur hatırladıkca.
Eğer Z.burnunda kalsaydım guzel olacaktı derslerim...

(Troll konu değil notlarımı resim şeklinde ekledim. Hep sınırda bırakmış.)

O kadın 6. sınıfta gitti her branşa yeni hoca girmeye başladı benim derslerde duzeldi.

Hep teşekkur getirdim zaten. Oğrenciler bu sefer elle tacize gectiler. 8 sınıfta dilekce verdik o sene sınıfa gelen nakil arkadaşımın bana yaptığı hakkını ara baskısıyla, sınıflar ayrıldı. Sınıfta tacizcilerin yakın arkadaşları neden bu zamana kadar sustun diyip beni sucladılar. Hep bir baskı altındaydım.

Annemlerin bundan haberi yok bu arada.

O sene diş ağrılarım tuttu. Geberdim acıdan. Babam sırf para vermemek icin git devletten randevu al dedi. Aldım biz cekemiyoruz dedi. Ozele yonlendirdi. Kanal tedavisi olacak diş cekilmek zorunda kaldı beklemekten. Onun acısını da anlatamam uyuyamadığımı bilirim. Babamda icerde televizyon izledi. 10 tane ağrı kesici almama rağmen. Alırken "Al al o kadar fazlada geber dedi" Ağrıyo diyince de fırcalasaydın diyip kestirip attı. O ağrıılarıda bir ben bir allah biliyor. Allahım babamda olsa acımın hesabını sorsun. Ben uyuyamazken ağrıdan kıvranırken bunu duşuneni Allaha havale ediyorum.

7. sınıfta ilk sevgilim oldu. O zamanlar okulda herkesin sevgilisi vardı. Hic acele etmedim. Soran birine "sevgilim yok zamanı gelince olur" gibi bir cevap vermişim kız anlatıyor. Aklı başında akıllı bir kızdım.
Biriyle internetten tanıştım. İyice araştırdım orjinal bir profil olduğunu cocuğun okuduğunu vs oğrenince konuşmayı başlattım. Bir ay sonra cıkma teklifi etti.
Cıkma teklifi etti ama bendeki akıl da bu ya carşamba ettiği teklifi "yarın sınavım var giremem kararımı cumaya soylicem" demiştim
Cocuk Beylikduzundeydi ama daha cocuğuz goruşemiyoruz bile. İnternetten yazışmalar vs. Evdeki kedisini en sevdiği muzik grubunu falan anlatırdı bana. Sonra annemler oğrendi. O ara bize gelen almancı misafirlere soylemişler ef le konuşun o cocuktan ayrılsın diye. Kadında aldı beni karşısına adam gibi bak bunlar olur gelir gecer kendine dikkat et kullandırma kendini cok kapılma en cok derslerine zaman ayır falan diye. Bu hafta konuş akşam yemeğine cağır bir yerlere gidelim bakalım nasıl biri tanışalım dediler. Allahım nasıl sevinmiştim onemli hissetmiştim

Onun istediklerini soylemediğini duyunca hatta ayrıl demediler diye kudurdu annem, bir gun uyurken ışığı actı sacımdan tuttuğu gibi yere fırlattı ağzından salyaları fışkırta fışkırta "AYRILACAKSIN" diye bağırdı.
"Seni de kendileri gibi o.. mu yapacaklar burası turkiye" gibi şeyler soyledi.

Ben o ara psikolojimi yavaş yavaş kaybettim. Okulda buna benzeyen bir cocuğa goz koydum durup dururken kısa kesiyorum beylikduzundeki oğrendi ve ayrıldı benden. Sonra pişman olup geri dondurmeye calıştım o yaz 3 ay depresyona girdim 10 a yakın kilo verdim. Başka bir kızla cıktı ayrılmalarını bekleyip barışalım dedim. Pazar gunu haber vericem diyip pazar gunu gidip kızla barıştı her seferinde. Bekledim sakince.
Bunlar olurken annem almancılara kufur edince evi terkettiler. Eğer annem ağzını tutsaydı o sene hayatımda ilk kez tatil yapıp hicbir şeyi takmayacaktım. Onların desteğiyle unutacaktım belkide
İki sene bekledikten sonra barışıp ustun koru kendimi ona sundum. On sevişme olarak. Ancak oyle barışabildik. Bu arada ben psikolojimi tamamen kaybettim.

Bir sene sonra başka biriyle ilişkiye girdim. Şuan vajinal enfeksiyonum var bundan kaynaklı. Adam beni sevmiyor ama azda olsa ilgi gorebilmek icin onunla birlikteyim. Sevgiye acım cunku. İhtiyacım var.
Ayrıca bir sağlık sorunum olsa parasını ondan alıcam. İrtibatı kesmemek zorundayım. Vasfım yok calışamıyorum para kazanamam şuan.

Hani vuracaksanız vurun ama yarın sabah gidiyorum yanına. Mecburum cunku ruhum ac...
Hastayım kimsem yok. Uni sınavına hazırlanamadım hastalığım yuzunden. Bir cok yol vardı. Sağolsun annem hepsini kapattı. Şimdi bir coğunuz senin elindeydi diyebilir. Evet benim elimdeydi ama psikolojim el vermedi. Doğruyu yanlışı goremedim. Hep kole psikolojisiyle yetiştirildim. Normal bir insan olduğumu anlayınca bakireliğim gitmişti bile...
Şuan psikolojik rahatsızlığım var ileri derecede depresyondayım. anksi. var. Olmeyi bekleyen bir durum icindeyim.


Bunları okurken aklınıza sinirlenip bir anlık ofkeyle vurduğunuz cocuğunuz gelsin. Eğer buraya kadar okuduysanız gidin sarılıp opun. Kucağınıza alın kokusunu icine cekin saclarını okşayın. Sırf benim icin. Yapın bunu. En ufak şeyi anlamasa bile anlatın. Vurmayın yapmaması gerektiğini soyleyin. Eğer kucukse ona ben olmamayı oğretin. Allah rızası icin şu boktan dunyada kendinizi hırpalasanız bile o cocuğa zarar gelmesini engelleyin.