Merhaba.1 yılı gecen suredir bebek sahibi olmaya calışıyorum ancak kismet olmadı. Bu aydan cok umutluydum. Erken gebelik testinde negatifi gordum. Belki umut tukenmesi icin erken ama yoktur muhtemelen. Benim sıkıntım ucan kuşun gebe kaldığı bu donemde artık o kadar bunaldim ki. İş yerinde ve akrabalarimda ben haric herkes hamile. Artık yaşlı kesim uzulme inşallah senin de olur demeye başladı. Birlikte calıştığım bir kız var; o da sacma sapan yuzume bakıp beni kışkırtmaya calışarak "ben cok akıllıyim hamile kaldim boyle planlıyım hamile kaldım" diyip duruyor. Her gebelik haberinde sanki kalbime hancer saplanıyor. En son bir arkadaşımın gebelik haberini aldığımın ertesi gunu oyle moralim bozulmuş ki trafik kazası yaptim. Allahtan cok buyuk bir sıkıntı olmadi. Artik dayanma gucumu kaybettiğimi hissediyorum. Acaba hamile miyim diyerek yeri geldi o kadar tedavi gerektiren durumlarda kendi sağlığımı hice sayarak ilac kullanmadan hastalık gecirmeye calıştım. Aşımı erteledim. Dua ediyorum ama icten ice de en ufak şeyde ağlama isteğimi bastıramıyorum. Boşluktayım ve bu durumun icinden cıkamıyorum. Sabret diyorlar sabredemiyorum. Sanki herkese kolay olan şey benim icin cok zor. Kendimi toparlayamıyorum. Derdimi kimseye anlatamıyorum ve cok uzuluyorum. Ne yapayım kendimi nasıl rahatlatayım bir akıl verin lutfen ....