Yaklaşık 10 senelik evliyim . Yaklaşık cunku artık saymıyorum ne evlilik yıldonumu ne de başka bir şey. Hic kutlama yapmıyoruz . Dini boyutunu one suruyor ,normal zamanda hediyeleş kutlamam havasında keyifli bir gun gecerelim diyoruz Bakarız diyor.10 sendedir bakıyor:/ Ben. Eşimi olgun sanıyordum adam durgunmuş. Uzatmak istemem ama yigeninin sunnetinde benimle bırak oynamayı dans bile etmedi kayboldu ortadan,sap gibi kaldım.. Saygi duyuyorum ama anlayamıyor uzuluyorum. evet sakın, sadık, yardımcı ama ama yatak odası Haric eşi olduğumu hatırlamıyorum.Boşanmak icin evet yeterli bir sebep yok gibi gozukur ama 32 yaşında 72 yaşında gibiydim..Beni boyle kabul et bu huyumu da gormezden gel diyor. Gercekten cok yalnız değersiz hissediyorum kendimi. Ev arkadaşı gibi romantikligin 10 da 1 i yok