Herkese kucak dolusu sevgiler.
Artık sabrımın son demlerindeyim.
Bu onunla ilgili actığım kacıncı konu bilmiyorum.
Artık başım ağrıyor sinirimden bebeğime bir şey olacak diye korkuyorum.
Konu annem; artık durup durup arıza cıkarmasından, her şeye alınıp kusmesinden, her şeyin istediği gibi olmasından olmayınca da kavga cıkarıp bir de haklı gibi ozur dilenmesini beklemekten bıktım usandım!
O kadar cok şey sıralarım ki buraya ama yorgunum, sinirlerim yıpranmış halde.
En son beni cıldırttığı konuda benim eşim bana gore biraz daha sakin bir yapıya sahiptir.
Cok konuşmaz, tanımadığı ortamlara hemen ısınamaz.
Kadın şimdi kafaya taktı damadı neden boyleymiş?!
Olemesin olduremesin.
Bana kuzenlerimin eşlerinden ornekler, sana hic yakışmıyorlar, keşke daha iyisi olsaydılar vs artık kaldıramıyorum.
Ben evleneli 4.seney girdim bebek bekliyorum ve eşimi seviyorum.
Evet zor yanları bazen beni delirttiği noktaları var ama dunyanın en iyi adamıdır.
Kim dort dortluk? Ben değilim mesela.
Araya mesafe koy, arama diyenler olacak mutlaka mesafeliyim zaten normal anne kız ilişkimiz yok.
Bugune kadar o kadar cok tartıştık ki kalmadı tukettik her şeyi.
Boyle olunca arayıp ona da ağlıyor.
Bebek haberini ilk alınca doğum izni bitsin ben bakarım dedi artık baksın da istemiyorum.
Onun kaprisleriyle de uğraşmak istemiyorum.
Bıraksalar eşimi alıp gideceğim o kadar bıktım insanlardan.
Oyle bir yazıp rahatlayayım dedim uzun olduysa af ola
