Merhabalar, bugun başıma gelen bir olayı anlatmak ve fikir almak istiyorum. Bir yıldır konuştuğum biri var (Bunun 4-5 ayını kus gecirmiş olsak da son 2 aydır cok iyiyiz.). İş yerlerimiz yan yana ve onun iş yerinde kadınlar cok olduğu ve ben de tek olduğum icin onlarla kahvaltı yapmaya gidiyorum bazen. Bu sabah kahvaltıda konu evlilikten acıldı, tabi 29 yaşımdaki bana her zaman ki gibi laf atıldı ben de cevap vermedim cunku bu konu cok sıkıyor ve daha once de aynı konuyla ilgili devamlı sorular soruldu cevaplar soylendi. Benim erkek arkadaşım kendini ortaya attı ‘Ben de evlendim boşandım ama evlenmeyi hiic duşunmuyorum. ’ diye. Şimdi biz orda calışanlara ilişkimizden bahsetmedik ama herkes farkında, bana imalı şeyler soylemelerinden, bazen ikimize bakışlarından ya da kızların sevgilime ‘abi ’ derken bana bakmalarından anlıyorum. Bu laf uzerine ben cok gucendim, kadınlık gururum yerle bir olmuş hissediyorum. Sonucta oradakiler benle olduğunu ne kadar soylemese de biliyordu ama benim sevgilim saydığım adam beni ciddiye almadığını yok saydığını ayan beyan ilan etti. Ve ben buna bozulduğumu soylediğimde bunun takılmaya değmez olduğunu soyluyor. Siz boyle bir durumda kendinizi kotu hissetmez misiniz? Bir de bunun uzerine yanlarında iki aydır calışan stajyer kıza (Kız universiteyi Eskişehir ’de kazanmış bir yıl okumuş, bir yılı kaldı.) ‘Bana Eskişehir ’i gezdirir misin? ’ dedi. Arkadaşlar buna gerek var mı ? Yani eskiden bağı olan biri değil o kız seni sadece iş ortamından seviyeli şekilde tanıyor seni neden gezdirsin ? Bir de ben varım kız arkadaşıyım, ben yok gibi davranıyor? Eğer ki gezmek istiyorsa beraber gezebiliriz. Siz yerimde olsanız ne hissedersiniz ? İlişkimizi de hala kimseye soylemedik ? Neden saklanır ilişki ? Ben 29 yaşındayım o 35. Kendimi hic gibi, yok gibi hissediyorum. Sabah o kahvaltıda herkesin icinden benle dalga gectiğini ya da bana acıdığını duşunuyorum.

edit: Başlıkta biraz abartarak kuruntulu muyum demek istemiştim, iyi bir ifade şekli olmamış şimdi farkettim ancak duzeltemiyorum.