Arkadaşlar merhaba bir derdim var akıl akıldan ustundur tavsiyelerinize ihtiyacım var. Artık o kadar hayattan bunalmış,bıkmış durumdayım ki dayanamıyorum. Arkadaşlar ben 23 yaşındayım ve gecerli bir mesleğim var, Allah'a şukur bugun kimseye muhtac olmadan gecimimi sağlayabiliyorum. Mesele şu bugune hicte kolay gelmedim şoyleki : annemle babam ben 5 yaşındayken ayrıldılar babamın bizi (kardeşim annem ve ben) annemin babasının evine bıraktığı gunu hala hatırlıyorum. Birsure burda kaldık ama dedem 2. evliliğini yapmıştı ve uvey anneannem bizi istemiyordu annem bizide alıp oz anneannemin yanına gitti. Fakat hic supriz olmasın oz anneanemizde bizi istemiyordu butun gun kitli odalardan cıkamadığımızı hatırlıyorum ve surekli annemden bizi babama vermesi yonunde baskı yapıyordu. Gel zaman git zaman annem buna dayanamadı ve bizi babama verdi. Hoş vermeyip ne yapacaktı ki? Babama bizi verdiği gun ne kadar ağladım, bağırdıysamda care etmedi. Babamın bekar evinde bir sure kaldık ama olmuyordu işte babam sabahtan işe gidiyor akşama kadar evde olmuyordu iki kucuk cocuğa bakması imkansızdı. En sonunda bizi kendi babasının yanına gonderdi. İnanırmısınız babamın babasıda ikinci evliliğini yapmıştı. Ama uvey babaannem diğerleri gibi bizi istememezlik yapmadı Allah bin kere razı olsun yanında 6 7 ay kaldık ama bir tokat bile atmamıştır ama kendi oz dedemiz bizi dover surekli sıkıştırırdı zaten sonradan oğrendiğime gore dedem belli bir meblağ karşılığı bizim yanında kalmamıza izin vermiş. Bu esnada babam kendi işyerinden biriyle evlendi ( bunun adı leyla) ve benim okul cağımda geldi. Babam kardeşimide benide tekrar yanına aldı. Kardeşim benden bir yaş kucuk olduğu icin ilk sene ben okula giderken o evde yalnız kaldı.İyi kotu idare ederken tabi sorunlar baş gostermeye başladı bir sure sonra. Uvey annem bizi istemiyordu ve bunu acık acık dile getiriyordu. Bu cocukları koye gonder istemiyorum diye surekli kavga cıkartır, yediğimizi ictiğimizi burnumuzdan getirir fırsat buldukca doverdi. Sırf kavga cıkarmasın bizi dovmesin diye henuz 8 yaşındayken kardeşimle birlikte evin işlerini yapar, heryeri siler supururduk. Bulaşık yıkamak icin altıma sandalye koyardım, kardeşim kendinden bile ağır su kovalarını taşırdı balkonları yıkamak icin. Tabi ne yaptıysak kar etmedi hala istenmiyorduk halısı olmayan fazla eşyaların konduğu odada bir sungerin uzerinde kardeşimle birbirimize sarılır yatardık kime zararımız vardı acaba? Babam buna niye izin verirdi bilmiyorum Allah onu bildiği gibi yapsın. Birde kardeşim oldu erkek bu kadından ama cocuğu bize sevdirmezler opturmezlerdi sanki biz hastalıklıyız. Artık bizim yuzumuzden mi yoksa babamın uckuruna duşkunluğunden mi bu kadındanda ayrıldı babam. Zaten ilerleyen yaşlarımda oğrendimki babam annemi bu kadınla aldatmış bu kadın icin annemden ayrılmıştı. Hem bizim hemde kendi hayatını mahvetmişti. Bu kadından ayrıldığında 9 yaşındaydım tabi cok gecmeden yeni biriyle evlendi 2. eşi cocuğunuda alıp hayatımızdan cıktı şimdilik.

Gelen kadın genc ve guzeldi (bunun adı meral) ilk tanıştığımızdada elinde kolunda hediyelerle gelmişti. Sanki melek o kadar iyi ki anlatamam. Bizi kucağına alıp sever o kadar ilgilenirdiki. Babam işi sebebiyle başka bir şehirde yaşıyorduk bu arada. Kısa sure sonra memlekete taşındık. Başta herşey iyi guzel gidiyordu. Ama sonra o iyi insan gitti sanki kotu kalpli cadı geldi. Gelen gideni aratırmış gercekten bu kadınnın bize yaşattıklarını anlatamam bile. Sırf keyfi ortada bir sebeb yokken bizi doverdi ama oyle boyle değil oklavayla soba maşasıyla kafamızı banyo kazanına duvarlara vururdu, bir kere beni yerde surumuştude okul corabım yere surtunmekten delinmişti kolumuz bacağımız mosmor olurdu yaz gunu bile uzun kollu giyerdim hep. Şimdi duşunuyorumda hic korkmazmıydı acaba ya bu cocuklara birşey olursa diye? Sadece dayakta değil tabi doğru duzgun yemek yiyemez coğu zaman ac uyurduk babam işten gelipte yemeğe oturduğunda cocuklar sen gelmeden yedi der bizi yatağa gonderirdi. Evin tum işi bizim uzerimizdeydi yine kardeşim sobayı yakardı, ben bulaşıkları yıkar evi toplardım. Korkudan ağzımızı acamazdık yanında gozune baka baka yemek yerdik. Bir bakışıyla ne demek istediğini anlardım. Okul benim icin kurtuluştu bu yuzden okulda olduğum zaman dunyanın en mutlu insanıydım.Butun arkadaşlarım dersler bitsin eve gidelim diye can atarken ben keşke hic okul bitmese zaman gecmese diye dua ederdim. Eve gittiğimde yıkanacak bulaşıklar bir ton iş bizi beklerdi cunku. Bu kadındanda bir kardeşimiz oldu(kız) ama dunya tatlısı şeker mi şeker bir cocuk.Bu esnada babam işiyle eğitim almak icin yakın bir şehire gitti sadece haftasonu geliyordu. İşte o zamanlar kadının isteyipte bulamadığı fırsat eline gecti. Eziyetin bini bin para henuz 10 11 yaşındayım ama olmek istiyorum. Hic mutlu değilim hayattan nefret ediyorum beni mutlu eden tek şey kardeşlerim. Kadın kendi cocuğuyla hic ilgilenmedi sağolsun onuda bana teslim etmişti altını ben değiştirir mamasını ben hazırlar işte elimden ne kadar geliyorsa bakardım. Bu kadın tam bir manyaktı sabah 6da uyanır mama hazırlamam icin beni tekmeyle uyandırırdı. Birgun oyle bir tekme attıki karnıma doğru yatakta kıvrıldım kaldım resmen nefes alamıyorum bu sırada bu sinirlendi kalksana be diye beni yataktan aşağı surukledi. Bunların hesabını verebilirmi bilmiyorum ama dunya gercekten adaletsiz evet inanclı bir insanım ama bunları hakedecek hicbirşey yapmış olamam değilmi? Sadece cocuktum ben ya!! Bu şekilde 4 sene gecti ve babam bu kadındanda ayrıldı ama bu sefer biz değildik sebeb zaten kadının kolesiydik. Kadın rahat durmuyordu telefon faturaları tavan yapmıştı surekli dışarı cıkar saatlerce gelmezdi tabi babam bunları sağdan soldan duydu sonundada ayrıldılar. Kadın yurtdışına gitti ama cocuğunu bıraktı cocuk iki yaşında ben 12 kardeşim 11. Elimizden geldiğince kucuk kardeşime bakıyoruz. Babamın eğitim aldığı şehre taşındık hep beraber 2 yaşındaki kardeşimide bir akrabamıza bıraktık bakması icin. Yeni evimizde bir kadın yoktu evet babam been ve kardeşim 1 sene boyle yaşadık sanırım ilk defa huzurluydum. Evet yine ev işi vardı bilmem ne ama aclık yoktu,dayak yoktu, eziyet yoktu. Tabi babam dayanamadı ve gidip annemi aldattığı kadınla 2. eşiyle leyla ile tekrar evlendi kadın bu esnada evlenmemişti kardeşimizide alıp geldi. Hikaye başa dondu Soylememe gerek yok sanırım birsure herşey guzeldi ve sonra ne olduysa biz yine istenmiyoruz. Kadın babamla konuşmama katlanamıyor babamı benden kıskanıyordu, kardeşimle bana bir ayakkabı alınsa kadın kendine iki cift ayakkabı alıyordu. Okuldan gelince kolları sıvar bulaşığa girer elimden geldiğince yemek yapardım kardeşimde bana yardım ederdi. Oyle yaramaz haşarı cocuklarda değildik ama ne yaptıysak goze battık. Okulda derslerimiz cok iyiydi ki oylede olmalıydı okumama ihtimalimi duşunemiyordum. Ortaokul sona geldiğimde babam beni dershaneye gonderdi ve sonunda cok uzakta yatılı bir okul kazandım bu hayattan kurtuluyordum. Babama bugun teşekkur edeceksem onun sebebide bizi okutması zaten. Yatılı okulu kazandım benden bir yaş kucuk kardeşim evde kaldı o yuzden aklım hep ondaydı onsuz yarımdın zaten ama 1 sene sonra o da aynı şekilde yatılı okulu kazandı birbirimize uzaktık ama olsun artık huzurluyduk. Babam beni okula bıraktıktan sonra bir daha hic ziyaretime gelmedi, veli toplantılarınada gelmedi. Kardeşimin kaydını bana daha yakın bir okula aldırdık. Hem kardeşimi hemde kendimi idare ediyordum kardeşime kucuklukten beri yaptığım anneliği ablalığı hala yapıyordum onun canı yansa benim bin kat canım yanardı o benim herşeyimdi. Babamın gonderdiği parayla idare etmek neredeyse imkansızdı cok zorlanarakta olsa bir şekilde devam ediyorduk bu sırada yatılı okulda edindiğim canım arkadaşlarımın maddi manevi desteğini asla unutamam hala goruşuruz zaten. Yatılı okurken eve senede 3-4 kez anca gitmişizdir o da mecburiyetten yurt kapanıyordu bayramlarda filan. Yoksa olum dahi gitmezdi Bu kısacık tatillerde bile kavgalar cıkar ev cehenneme donerdi sanki hep kalacakmışız gibi kadın cinnet gecirir biz gidene kadar yuzunu asardı. Hatta birkeresinde kafama kolanya şişesi fırlatmıştı Allahtan kapıyı kapattımda kaşım gozum yarılmadı.Babamın 3. eşi meralden olan kardeşimi annesi 9 yaşına gelince alıp yurtdışına goturdu ne kadar uzulduğumu anlatamam sanki benim cocuğumu elimden almışlardı ama sonucta annesiydi ve uvey anneden artık cekmeyecek bizim yaşadıklarımızı yaşamayacaktı. Neyse zaman cabuk geciyor lise bitti, lise hayatım boyunca dershaneye gittim ama bir kuruş dahi vermedim, başarılı bir okulda eğitim gorduğum icin zaten dershaneler bizi ucretsiz almak icin sıraya girmişti. Universite sınavına girdim ve guzel bir puan aldım ama babamın benim icin duşunduğu bolumu kazanamadım bu yuzden babam bir sene daha hazırlanmama kaarar verdi sanki olacakları bilmiyormuş gibi. Neyse sonuc olarak o eve tekrar dondum ve sınava hazırlandım tabi bu esnada yaşadıklarımı tahmin edersiniz. Bu arada evde 3 cocuğuz ben meralin cocuğu ve leylanın cocuğu, benim kendi oz kardeşim yatılı okulda son sınıf o da sınava hazırlanıyor.Ama kardeşim son sene iyi hazırlanamadı sacma sapan şeylere bulaştı yurttan atılmış vs. bunlardan sonradan haberimiz oldu tabi bende babamın yanında olunca tek başına kaldı oralarda. Oz annemde bu esnada evlenmiş ve oda bir cocuk sahibi daha sonra benim universiteyi okuyacağım şehirde yaşıyor.

Bu olayların coğunu yaşarken annemle hic irtibatımız olmadı sadece 9 yaşındayken bir kere gormuştuk taki lise sona kadar lise sonda annemle konuşmaya başlamıştık telefonda.Okulun sene sonu geldiğinde ve sınavlara tekrar girdiğimizde kardeşimin sınavı kotu gecmiş ve okul hayatıda berbat babamın korkusundan nerden akıl ettiyse birsure sağda solda calışıp takıldıktan sonra annemin yanına gitmiş.Ama benim ve babamın bundan haberimiz yok. Heryerde kardeşimi arıyoruz o kadar kotu hissediyorumki surekli ağlıyorum. Bu esnada babam surekli beni sıkıştırıyor kardeşimin nerde olduğunu bildiğimi soyluyor yeminler ediyorum ama ne care inanmıyor surekli kufurlerle icip icip bana kızıyor. Bu esnada aklıma gelmiyor değil bir kac kere annemi arayıp sordum ama burda değil dedi telefonda ağlıyorum cokk kotu olduğumu soyluyorum ama annem buna aldırmıyor bana yalan soylemeye devam ediyormuş. Neyse en sonunda oğrendikki kardeşim annemin yanında babam sinirli bende anneme kusmuşum en azından bana soyleyebilirdi o kadar ağladım perişan oldum bunu neden yaptıki? Tercih zamanı geldi cattı annemin yaşadığı şehri kesinlikle tercih etmeyecektimki ondan intikam alıyordum aklımca. Ama babam son anda orayı tercih etmemi isteyince bende yazdım gitti. Tabi olcak ya annemin yanını kazandım. Annemde eşinden ayrılmış 2. eşinden olan cocuğu ile ev demeye bin şahit bir yerde yaşıyordu sonradan ilk eşinden olan cocuğuda gelmişti yani benim oz kardeşim. Babam kesinlikle annemin yanında kalmamı istemiyordu zaten devlet yurdu cıkmıştı bana. Annem okulu kazandığımı ve aynı şehirde olduğumuzu bildiği halde bir kere bile beni aramadı, gormek icin bir girişimde bulunmadı. Bir haftasonu arayıp ben gittim yanına tabi annemi gormek icin değil oz kardeşimi gormek icin. Kardeşimle bolca hasret giderdik, yaşadığı hayattan memnun değildi ve annemle kalmak istemiyordu ama babamdanda korkuyordu. Babam kardeşime cok kızmıştı ve kesinlikle goruşmek istemiyordu.Annemin yanında kaldığı icin kardeşim bir kafede asgari ucretinde altında eşşek gibi calışıyordu. Ayaklarının nasıl şiştiğini anlatıyor ayakta durmakta zorluk cekiyordu. Onun bu haline dayanamadım kesinlikle babamla barışmalı ve universite sınavına tekrar hazırlanmalıydı ama annemin yanında bu koşullarda 5 parasız hemde sabahtan akşama kadar calışarak bunu yapamazdı. Aklıma koydum babamla kardeşim barışmalıydı kardeşimin geleceği icin. Soz konusu kardeşimse gerisi benim icin onemli değildi. Ne yaptım ettim kardeşimi bayram zamanı babamın yanına goturdum. Tabi barıştılar hatta hicbirşey olmamış gibiydiler. Kardeşim babamın yanında kalmak istedi.Babamda dunden razıydı zaten. Artık gercekten istediğinden mi yoksa anneme bir gol atmak mıydı amacı bilmiyorum. Okula geri donduğumde ilk annemin yanına gittim. Annem ağladı isyan etti lanetler okudu bana kardeşimi orda bıraktığım icin ben bırakmadım kendi kalmak istedi dediysemde bana inanmadı.Sanki ben onun evladı değildim ben burdaydım işte ama demediğini bırakmadı kardeşim erkek olduğu icin eve sahip cıkıyormuş,o evin erkeğiymiş,o olmadan olmazmış halbuki sadece 4 ay kalmıştı ondan oncede yoktuki. Bana sen yılansın osun busun etmediği hakaret kalmadı şimdi ne yapacağım tek başıma diye dovunmeye başladı. Annemin haline dayanamayıp dediklerini duymazdan gelip,ben kalırım senin yanında sana destek olurum dedim. Dediğim gibide yaptım. Universite hayatım boyunca anneme elimden gelen desteği yaptım ilk olarak evi değiştirdim.Bu evde sobalıydı ama en azından evdi burası. İki tane burs alıyordum ve babamda yardım ediyordu annemde bu esnada calışıyordu ama benim annemden daha fazla gelirim vardı. Maddi manevi her turlu destekte bulundum, 14 senedir gormediğim tanımadığım ama annem olduğunu bildiğim bu kadına. Ama annem beni hic affetmedi kardeşimin gitmesini hazmedemedi, zaten kardeşimde babamın yanında 1 sene kaldı ve cok iyi bir universitede iyi bir bolum kazandı (başka bir şehirde) Ama anneme bunu anlatamadım hep beni sucladı, ufak tefek şeylerden kavga cıkartır senin babanda şerefsizdi aynı senin gibi der dururdu. Ne yaptıysam yaranamadım anneme, bana duşman oldu. Arada sırada sohbet eder durumumu anlatırdım benimde mutlu bir hayat yaşayamadığımı onu anladığımı soylerdim boyle zamanlarda bana hak verirdi ama yine başa donerdi sonra. Hem gecmişin acısını hemde kardeşimin uzakta olmasının acısını benden cıkardı. Eminim beni seviyordur ama başka şeyler bu sevginin onune gecti. Ben o sevgiyi tadamadım. Universiteyi gece gunduz ders calışarak 4 senede bitirdim Allah'a şukur. Bu esnada cok zorlandım annemin beni bir kere icten opup sarıldığını hatırlamıyorum hergun kavga etmeside ayrı bir konu. Komik ama cok kucuk şeyler bile sorun oldu, kendime bir cop alsam annem niye buşraya almadın (buşra annemin 2. eşinden). Dışarıya cıksam buşra seni ornek alıyor hareketlerine dikkat et. Buşrada buşra ne denilse yapılıyor, ne istese alınıyor ustune birde anne sevgisi şefkati. Benim bunlara hakkım yoktu. Azcık gulsem eğlensem anneme batardı, erkek arkadaşım olduğunda surekli benimle uğraşır burnumdan getirirdi. Kucucuk cocuğu kıskanmadım desem yalan olur. Annem benim ufacık hatalarım icin kıyamet koparırken buşranın hatalarına goz yumabiliyordu. Bunları annemin yaşadıklarına vererek katlansamda artık bende dayanamıyordum sinirli asabi insanlara guvenemeyen biri oldum. Hicbir erkek arkadaşımda bana uzun sure katlanamdı. Okul bitsin biran once gitmek tek başıma bir yaşam kurmak istiyordum ama oyle olmadı elde yok avucta yok nereye nasıl gideceğim zaten mezun olduğum icin burslarım kesildi. Babamda iş bulmadan para gondermeyi kesti sağolsun. Allah'tan bir iş buldum ve calışıyorum cok olmasada birşeyler kazanıyorum. İlk maaşımın buyuk kısmını anneme verdim ve bayram nedeniyle 3 senedir memlekete gitmeyen annemi memlekete goturdum. Bayramdan gelince annem maaşını aldı, tabi benim maaş gel git bitti. Annemden bir miktar para isteyince calışıyosun birde para istiyorsun cevabını aldım. Ne kadar şok olduğumu anlatamam. Ama ben paramı sana verdim bile diyemedim.

Şimdi gunler boyle geciyor izinsiz calışıyorum bir pazar bile izinim yok zaten evde durmak istemiyorum. Akşam eve gidince yemeği hazırlar sobayı yakarım genelde. Bir gun eve erken gittim yemeğimi hazırlayıp yedim hatta yemek değil kahvaltı yaptım yemek az olduğu icin akşam annemler yesin dedim. Cayı demledim sobaları yaktım annem gelince yemek yediğimi cok yorgun olduğumu yatacağımı soyledim annem kıyameti kopardı vay efendim onu niye beklememişim? Cok acıkmıştım diyorum acından olmuyordun ya diyor butun gece bağırdı bizim uyku yalan oldu. Buna benzer sacma sapan kavgalar, yemeği hazırlar, faturaları kirayı oder mal gibi işe gelip gider o yprgunlukla bide eve hizmet edersem iyiyim sadece adım atsam suc. Annem yıllardan cok guzel intikamını aldı yani. Hayatım boyunca ne yaptıysam anneme babama yaranamadım. Kızımız okudu kendini kurtardı herşeye rağmen kardeşinide kendinide idare etti Allah razı olsun diyeceklerine hala benim ustume geliyorlar. Yaptıkca hep daha fazlasını istediler artık hic ama hic tahammulum kalmadı. Babamla annemin arasında bir savaş başladı ben mezun olduktan sonra ikiside anne baba oldular şimdi bana kendi taraflarına cekmek icin uğraşıyorlar annem beni yaşadığı şehirden biriyle evlendirmek icin uğraşıyor ki ilerde gelip benim yanımda kalsın memlekete gitmesin damat adaylarını gozden geciriyor aklınca ama kati suretle evlenmek istemediğimi zorlada olsa anlattım. Babamda amcamın oğluyla evlendirmek istiyor. Şimdi haykırmak istiyorum sizin buna ne hakkınız var ben 4 yıl yatılı lisede okurken bir kere yanıma gelmeyen halimi merak etmeyen bizi kendi başımıza bırakan anne ve baba bu hakkı size kim veriyor, okumak benim tercihimdi ve bu uğurda verdiğim cabada benim! babamın gonderdiği cuzi miktarda parayı saymazsak.Babamın benim icin daha harika planlarıda var tabi aldığım maaşı beğenmiyor daha fazla kazanmalıyım ona gore; 3. eşi meralden olan kardeşimi annesi 3 ay once baş edemediği gerekcesiyle babamın yanına gonderdi. Babamda meralden olan kardeşimi bana verecekmiş artık calıştığım icin onun aile duzenini bozmayacak şekilde uzakta bir yerde ona bakıp, okutacakmışım 2 seneye kadarda amcamın oğluyla evlenirmişim oh mis. Yani benim kendim icin yaşamam haram bu hayatta. Bu sırada oz kardeşimde universite 3. sınıfta inşallah seneye oda mezun olacak. Arkadaşlar soyleyin ne yapayım ben başımı alıp gitmek istiyorum. Anne baba istemiyorum.Mutlu olmak istiyorum artık Artık annemle bağları tumden kopardık eve gitmek dahi istemiyorum hatta oyleki icmeye başladım normaldede icemeyen bir insanım. İki gun once eve icip gittim biliyorum doğru değil ama bir anlıkda olsa herşeyi unutmak istiyorum, duşunmek istemiyorum ve bunu ayık kafayla yapmam mumkun değil. Annem beni o halde gorunce bas bas bağırdı tabi sen 10 numaralı kaşarsın diye lafa girdi defol git bu evden diye bitirdi. Babamın baskılarıda hala devam ediyor memlekete yakın bir şehirde iş bulmam icin caba sarfediyor ama memlekette değil neden? Cunku onun aile duzeni bozulmasın ama elini attığında uzanabilsin.Şimdi soruyorum size ben ne yapayım nereye gideyim???]