Merhaba haftaya psikolog randevum var ama o gune kadar herkesten bir teselli bir soz arıyorum Detay yazıp sizi bunaltmayım ama benim temel sorunlarım şuydu sinirlenince hakaret ve kufurune maruz kalıyodum sonra kusura bakma uzatmayalım diyodu.Gonlum olmamasına rağmen uzatırsam kızıyor diye konuyu kapatıyodum.
Benmle sohbet etmiyodu bir sey anlatsam yuzume bakması icin kafasını kendim ceviriyodum hatta. Hep kafam dolu diyodu. Ben de gozume bakılıp bir sey anlatılmasından cok hoslanırım, onunla aynı frekansa gectiğimi hissederim. Bu iletişimsizlik beni hep eksik hissettirdi.
Kendi ağzımla diyordum ki biraz uzerime dusmeni ilgili olmanı istiyorum. Yapsan cok mutlu olurum, evimiz daha neseli olur. O da yapamıyorum icimden seviyorum fıtratım boyle diyordu.
Kucuk oğlumuz var onunla da ilgilenmiyodu.
Bir de bekar arkadasları vardı akşamları onların yanına sık gidiyodu gece geliyodu. Beni rahatsız eden 3 sey bu ve son tartısmada da yukarda yazdığm şeylerin dolmuşluğu ile ipleri kopardım gittim. Tartısırken Oğlumun yanında bana son ses bağırdı kufur etti. Yeni kocan seni boyle sey yapar soyle yapar dedi. Ben 18 yasından beri onunla beraberim ve 5 yıllık evliyiz. Cok kotu hissediyorum. Bu yazdığım şeyler evliliklerde olabilir mi ne duşunmeliyim. Eğer duzeltilebilir şeylerse gec olmadan eve mi gidiyim. Psikoloğa da gideceğim nolur siz de yardım edin. ev hanımı orta yas kadın grubuna gore evliliklerde bunlar olur, erkekler boyledir, idare et diyolar. Yapmaya calistim başaramadım. Ben başarısız oldum