Arkadaşlar daha onceki konularımdanda bahsettiğim gibi annemi babamı kaybettim 27 yaşındayım kardeşim şehir dışında okuyor abimde yeni evlendi kaldım bir başıma maddi olarak bir sıkıntım yok tek sorunum cok yanlızım sanırım yanlızlık kendi secimin değilse eğer pekte hoş olmuyormuş , hayatımda biride yok bir cok arkadaşım var ama hepsi arabayla gidilecek mesafede haftanın bir gunu enstruman kursum var orda muthiş guzel bir gun geciriyorum ama geri kalan gunlerde kendimi manevi olarak o kadar eksik hissediyorum ki.. cok sevgisiz , ilgisiz malesef bir yerde insan insana muhtac hayatıma biride girmiyor işim gucumde yerinde bakıldığında guzelde bir kadınım ama neden olmuyor anlamıyorum bu beklentiye girmektende kendimi kacırıyorum cunku bu beklenti beni yaralıyor , başıma gelen bir ton acı olaydan sonra dua etmeyide bıraktım maneviyattanda uzaklaştım şu sıralar.. kendimi toparlayamıyorum hayata dair kırgınlığım bir turlu gecmiyor hic bir guzellikte beni bulmuyor eve geldiğimde icimi saran o kotu his beni bir turlu bırakmıyor nasıl kurtulacağım bilmiyorum bu histen...