Hayırlı sabahlar en mutlu olmam gereken gunlerde uyku tutmadı yine.. Bazı şeyleri hazmedemiyorum sevincimi yaşayamıyorum.
7 yıldır evliyim, bir tane cocuğum var evliliğimz boyunca cok sıkıntılar cektik ozellikle maddi anlamda cocuğum icin 4 yıl ozel sektore boyun eğdim, onun icin calıştım cabaladım bir anda kapının onune koyuldum işsiz kaldım, cok zor gunler gecirdik kimseler yoktu yanımızda.
Canımı dişime taktım kpss hazırlandım daha iyi bir geleceğimiz olsun istedim ve Rabbime Şukurler olsun 1 hafta once Atandım Rabbim Bu duyguyu emek veren isteyen herkese nasip etsin
Cok mutluyum, cok sevincliyim artık yepyeni bir hayata başlıyoruz herşey geride kaldı..
Fakat annem her zaman ki gibi mutluluğumu golgede bıraktı, butun bencilliği ile halbuki kendisi bizim durumumuzu iyi bilen birisi. Cektiğimiz sıkıntıları zorlukları..
Annem ve babam yıllar once ayrıldı herkes kendi yolunda annem yeni bir yuva kurdu cok da iyi bir hayatı var..
Benim atandığım gunden beri bana bir hayırlı olsun kızım diyemedi.. coluğum cocuğum hayatını kurtardı diyemedi.. Cok uzgunum yinede onunla konuştum her ozlediğinde gelirsin anne biz geliriz cok uzağa gitmiyoruz senin sevinmen gerekir neden boyle yapıyorsun dedim.
Sadece kendini duşundu ben dayanamam sana ve torunuma dedi.. Onuda anlıyordm elbet uzulecek ama evladım kendini kurtardı diye uzuntusunu bir kenara bırakması en azından benim sevincimi paylaşması gerekmezmiydi?
Bana blofler yaptı vazgecirmek icin ben dayanamam hasta olurum kanser olurum diyerek aklınca beni vazgecirmeye kendini acndrmaya calıştı ağladı sızladı!! O dayanamaz diye ben hayatımdan geleceğimizden memurluğumdan vazgecekmişsim
Sadece kendini duşundu, burada olsunlar gitmesinler de ne halleri varsa gorsunler gerekirse perişan olsunlar mantığından gitti
Beni vazgeciremeyince eşimi aramış onu vazgeciremeye calışıyor muş duşunebiliyormusunuz gitme onunla bırak kalın burada olanı yersiniz demiş ? Herkes beni arayıp hayırlı olsun diye sevincimi paylaşırken eşim ailesi bile seviniyor kurtuldunuz yolunuz bahtınız acık olsun biz hasretinde razıyız dediler.
Eşimi aradığını ve vazgecirmeye calıştığını oğrenince sinirlendm! icimden gelen herşeyi soyledm gercekleri duyunca uste cıkmak icin bağırdı cağırdı saydı saydı kapattı.
Bir Anne nasıl sadece bu kadar kendini duşebilir bu kadar bencil olabilir
Biz burada kalalım da gerisi onemli değil miş onun icin inanamıyorum gercekten..
Ona karşı buz gibi oldum sogudum ve şu an bu bencilliğini hazmedemiyorum..
ve bana soylediği en son kelime sizin orada iyi olacak olmanız benim icin hicbir şey ifade etmiyor dedi.. şimdiye kadar yaptıklarını uzuntusune saymıştım.. alttan almıştım.. lakin bu sozunden sonra artık sayamıyorum