Merhaba arkadaşlar. Elimden geldiği kadar kısa anlatmaya calışacağım.

Eşimle 5 sene once cok zor şartlar altında evlendik. Annemle cok buyuk sorunlar yaşadım. Kendisi babamin ailesini hicbir zaman sevmedi. Kendi ailesine 5 gidiyorsa babamın ailesine 1 giderdi.
Annem, annesi ve kardeşleriyle sabahlara kadar oturup gelin ve damatlar, akrabalar konu komşu kim varsa onlar hakkında konuşurlardı. Benim veya babam hakkında bir şey soylendiğinde gelir bizimle kavga ederdi.
Eşimle annemin ısrarından dolayı tanıştım. İş ciddiye binince birden istememeye başladı. Baktı ben istemeye devam ediyorum. Şiddet uyguladı, hakaretler, evde ac kaldım aylarca ayrıldığımı bildiği halde. Babamda sustu sadece. Cunku beni susturmak annemi susturmaktan daha kolaydı. Ayrı olduğumu duşunduğu halde boyle davranmaya devam etti. Hatta babam bir gun odama sandvic getirdiği icin kıyameti kopardı. Eşimle goruşmeye başladık biz bu arada tekrar. Annen rayından cıkınca babam dedi gelsinler seni istesinler ben annene rağmen seni vereceğim.

Annem her ozel gunumde sorun cıkardı. Bana bağırdı cağırdı. Erkek tarafı gec gelse bana patlardı veya getirdikleri bir şeyi beğenmedi bana kızardı.

Uzun lafın kısası biz evlendik. Şuan annem ve iki kucuk kardeşimle goruşemiyorum. Annem izin vermiyor. Babam bizim duğunden bir sene sonra ayrılma kararı aldı ve boşandı.

Gelelimki suanki duruma. 5 senelik evliliğimde gorumcem tarafindan elestirildim. Yuzum asık olsa veya migrenim tuttuğu icin bi ortama gitmesem hemen anneme benzetildim eleştirildim. Biten cay bardağını gormem suc, kayinvalidemi doktora gotururum sorun yok goturmem bir kere kotu olurum. Eşimin haraketlerinden bile ben suclanıyorum. Iki sene once ikiside benden ozur diledi ve yeniden başlangıc yapalım dediler.

2 Senem sakin gecti bazen hareketlerime takılsalar bile. Bu sene gorumcem ve ben hamileydik ayni anda. Kısa bi donem once kendisi doğum yaptı ve oğluna burnumda tuten oldu mu kaldımı bilmediğim kardeşimin ismini verdi bildiği halde. Cocuğu zor bi doğum olduğu icin kontrol altında tuttular bir hafta. Oğrendiğimde cok ağladım neden diye ve bu mesajı attım:

.. abla.. yazsammi yazmasammi bilemedim. Dun aksamdan beri ağlıyorum .... ismini koydunuz mu kesin? Kardesimin ismi.. ... ismini agizima bile alamaz oldum ben. Cocuk hayatta en sevdigimdi, konuşamaz gorusemez oldum.. Ben senin cocuguna karışamam karismakta istemem.. Omur boyu her isim soylendiginde veya demek istedigimde aklima gelecek.. yuzum duşecek.. yabanci degilsin. Soylemek istedim.. sonra pisman olmak istemiyorum keske deseydim diye.. ama onceden bildiginiz icin koymazsiniz diye dusunmustum.. sonradan neden soylemedin demeyin diye soyluyorum..

Cevap alamadım. Fazla takılmadım yazmamasına. Tabi dokunuyor ama ben sadece icimi doktum. Ertesi gun bir WhatsApp grubuna mesaj attığım icin gruptan cıktı. Yine aldırış etmedim yemek yolladım hastaneye eşimle. Koronadan dolayı tek kişi gidebiliyor ziyarete. Lop lop yemiş. Ne sağol ne selam soyle ne bisey. Bunun ustune ben bidaha arayip sormadım. Eşimde kızgın olduğu icin oda arayip sormadı.

Gecen hafta eşimi annesi babası karşısına almış ve benim onu ailesinden ayırmak istediğimi soylemişler. Bende annemin huyları varmış. Arkadaşlarındanda ayiracakmisim. Huzursuzmusum. Ne varmış ismi vermişse cunku beğenmiş. Sevinmeliymisim kardeşimin ismi diye ve buna benzer cok şeyler. Eşim oyle birsey yok dese bile devam etmişler.

Bunları oğrendikten sonra babami aldım yanlarına gittim kuran kitabını alıp elime oyle birsey olmadığını soyledim. Inanin eşime her hafta sonu gidelim diyen benim. Aradın mı diye soran benim. Ablana git benden bilirler diyen yine benim.
biz oyle duşunmuyoruz dediler sanki ben uyduruyormusum gibi taki eşimin soylediğini soyleyene kadar. Kayinvalidem başka şeyler soyledi yok onu gozun aydın diye aramamisim bebek doğduğunda tarzında. Konuya pek basmadilar

Daha cok detaylara girersem uzayacak ama şuan ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Bu cirkin şeyler ikinci kez olduğu icin aslında goruşmek istemiyorum ama bu sefer diyorlar cocuklarını duşun. Yuz yuze geleceksiniz vs.
Gorusmesem adım annesi gibi bak gercekten olacak. Ne yapmalıyım? Cok yorgunum.

eşim kendi kırgın onlara karşı Aslinda. Ablam oldu bitti huzursuzluk cıkarıyor annemi babamı dolduruyor diyor. Ben onları daha oncede uyardım hala yapıyorlar diyor.. aslinda annem ve annesigilin durumundalar ama suclanan benim.. esiminde benim gibi ailesiz kalmasını istemiyorum ama olanları sindiremiyorum. Şaşırdım kaldım