Cumartesi gunu abimle maddi bir sıkıntımı paylaştım daha dogrusu telefon konusmamı duydu kendi oğrendi bende soyledim pazartesi hallederim dedi ama boyle bagıra cağıra. Neyse sinirlensede aramızda kalır sanıyordum pazar babama soylemiş babam bişey demedi bana sonra o da anneme annemle aram zaten iyi değil hep soylenir bagırır cağırır eskiden cok tartısırdık şimdi ben prozac kullanıyorum cevap vermıyorum o da sadece bagırıyor. Kalktı bana borcun varmıs abın odeyecekmıs dedı bende sınırlendım zamanında ben oğrenciyken calışıyordum hem okuyup hem o askerdeydı telefon parasını vs odedım sonra kac defa yok oglumun yemek parası yok kıtap parası yok bılmem ne parası 1000 2000 paramı aldı kaldı kı bunlar olurken ben 1400 e 1600e falan calışıyordum bende sınırlendım ben abıme kac defa yardım ettım o bır kere etmıs cok mu dedım odama gectim. Dun babamla konusmasını duydugumu bılmıyor ama dusunuyordum 30 yıldır maddi manevı h bir konuda bana destek olmadı hıı harclık falan vermıstıe ama emın olun fazlasını da aldı x sayıda cocugu var hepsıne ben baktım unıversıtede okurken yazları gıder cpcuguna bakardım. O kadar doldum ki bencıllıgınden... İcimi dokmek istedim sadece. Yalnız sunu bılıyorum evlenınce kesınlıkle gorusmeyecegım.