Dun konu acmıştım.Amirim beni yok sayıyor demiştim ve bugun ilk kez ciddi ciddi tartıştık. Lutfen bişeyler deyin yoksa asaletim yanacak bu adam yuzunden... Aday memurum hala cunku Perşembe gunu arayıp, pazartesi ve salı cocukların okulu icin oğleden sonra izin istedim. Pazartesi olur ama Salı zorlar demişti ben de sabah kızımı okula bırakıp işe doneceğimi, oğleden sonra cıkacağımı soyleyecektim ki lafı ağzıma tıkadı tamam tamam tamam diyerek. Doğru duzgun dinlemedi bile... Ssonra ben uygun olmadığını duşunerek,uygun değilseniz sonra ariyim dedim,yo uygunum dedi. Tekrar ettim sabah geleceğimi işleri ayarladıktan sonra oğlen cıkacağımı,uğrayıp gideceksen sıkıntı yok dedi. Tabi o arada tamam tamam tamam diyerek lafımı boluyordu ve bugun yaşayacağımı hissetmiştim zaten,kesin inkar edecek demiştim icimden... Haa Cuma gunu de oğlumun uyum eğitimi vardı diye 1 saat izin alıp,geri dondum. Bu arada şunu soyliyim,keyfi izin almam,2 cocuğumla yabancı bi yerde annemle yaşıyorum,eşimle tayin dolayısıyla ayrıyız,bu nedenle herşeye ben koşturuyorum. Bugune gelelim.Bugun de oğleden sonra cıktım 2 saat once aradı yayın yok sen nerdesin,hani 1 saatlik gidip gelecektin diye sordu ki,uslubu cok cirkindi. Ben de Perşembe gunu beni iyice dinlememiş oalbilirsiniz dedim,ben size aynen şoyle şoyle soyledim siz de boyle soylediniz dedim,yalan soylemiyorum size dedim. Onun 1 saat dedği Cuma gunki izin icindi. Biraz sert cıktım ama artık dayanacak gucum kalmadı. Benimle boyle konuşarak uste cıkmaya calışma dedi. Kendimi ifade etmeme izin vermediniz ki,tamam tamam diyerek geciştrdiniz dedim. Neyse kapattıktan sonra uzaktan pc aracılığyla hallettim ben.. Sanki yayının gitmesine sebep benim yaa... Aradım,kontrol eder misiniz diye,ben şimdi bakıyorum diye cat yuzume kapattı. 2 dk sonra aradı,anahtarlarım nerde dedi,haberim yok dedim,nasıl haberin yok dyor bana... Anahtarlarının bekcisiyim sanki.. Haberim yok cunku ben kendi anahtarlarımı kullanıyorum dedim,peki tamam dedi bu kez ben kapattım hicbir şey demeden... Arada saygı bırakmadı ki attığım onca adıma rağmen... Dediğini inkar ediyor ve bunu hep yapıyor. Ses kayıt cihazıyla mı dolaşayım napiyim bilmiyorum. Ben bunu 1 sene once anladığımda hep mesaj attım bi iş olduğunda,bu da sorun oldu,telefonla ara diye. İyi de inkar ediyorsun,bunu yap dediği bişeyi yaptığımda ve sıkıntı cıktığında ben sana yapma dedim diyor. Tas tarak bana patlıyor sonra... İspat da edemiyorum. İş,cocuklar,okul,yabancı ve sevmedğimiz bir şehir,benim eşimden,cocuklarımın babasından uzaklığı,anksiyete panik atak rahatsızlığım da var,tetikliyor tabi.... Cok yalnızım. Bu şekilde davranmaya devam mı edeyim sizce? Sustukca tepeme biniyor. Bağıra cağıra kavga etmek,zehrimi kusmak istiyorum artık.