Selamlar, bu konuyu kardeşim icin acıyorum.

Kardeşim 2,5 yıllık evli ve İstanbul'da yaşıyorlar enişteyle ikisinin de işleri yolunda cok şukur fakat enişte genelde yurtdışında yaşama taraftarı, ulkenin gidişatından memnun değil, henuz doğmamış cocuklarımı duşunuyorum diyor, enflasyona yenilmek istemiyorum diyor, aslında kendince haklı sebepleri var tabi ki de, ulke gundemi ve durumu malum. Yaptığı iş de dunyanın her yerinde gecerli sayılan bir meslek.

Kızkardeşim bu duşunceye sıcak bakmıyor, biraz duygusal bir kızdır, ailemden uzakta olmak istemiyorum, burada belli bir kariyere gelmişim, yurtdışında her şeye sıfırdan başlayacağım duşuncesinde. Turkiye'de yaptığı işin yurtdışında eğer cok cok iyi dil bilgisi yoksa pek bir karşılığı yok maalesef.
Evlenmeden once kardeşim yurtdışında yaşama fikrine sıcak bakmadığını soylemişti bu arada, enişte de şartlar ne gosterir bilemeyiz demişti.

Dun baya bir tartışmışlar, en son "madem bu konuda anlaşamıyoruz yollarımızı ayıralım"a kadar gelmiş konu.
Ben pek objektif bakamıyorum konuya haliyle, o nedenle sizlerden yorum bekliyorum Bu durumun orta yolu, oluru nedir.

Şimdiden teşekkurler