1 yıldan fazladır kpss calışıyorum ve bugun dağıldım. Bugunku en onemli oturumdu ve cok kotu gecti.(oğretmenim). HÂl atanamadın mı o kadar okudun diyen akrabalar, hevesle bekleyen ama benden daha cok hayal kırıklığına uğrayacak olan ailem.... Bu şehre tıkılı kaldım. Tum cevrem işini eşini buldu. Benim goruştuğum karşı cins bile yok. Zamanım yaşım boşa gidiyor gibi hissediyorum. Hayat akıyor ama ben evdeyim. Pandemiden oturu ozel okullara girmek iyice zorlaştı. Herkes hayatın duzene koydu ama ben başaramıyorum hayata tutunamıyorum Her şey bir gun duzelecek mi....