Merhaba,
icimdeki dert cok buyuk boyutlara geldigi icin ve malesef bu konu uzeri kimseyle konusamadigimdan derdimi buraya dokmek istiyorum..
Esimle yaklasik 3 senedir tanisiyoruz ve cok mutluyuz. Bu butun zaman icinde gorumceme ne yazik ki hic isinamadim. Gorumcem kizlariyla esinden ayrildiktan sonra kayinvalidemlerin yanina tasindi. Iliskimize cok karisti, beni cok kiskandi ve kiskaniyorda. Ona karsi mesafemi koruyorum ve hic samimiyetim yok. Kendisinden yasananlardan dolayi hic hoslanmiyorum. Gorumcemin iki kizi var 9 ve 5 yasinda. Ben cocuklari cok sevdigim halde onun kizlarina bir turlu isinamadim. Onlar beni cok sevip sayiyorlar ama ben icimden cok nefret ediyorum onlardan. Bu durumdan cok utaniyorum ve kimseye de bahsedemiyorum. Bazen yanima gelip bana sariliyorlar. O kadar tiksiniyorum ki onlardan icime sikintilar basiyor ve migdem bulaniyor. Hemen uzaklasmam lazimin oyle durumlarda. Kendi yegenlerimi cok seviyorum yani genelde cocuklara karsi bi sorunum yok. Sadece gorumcemin kizlariyla var.
Bu durum beni cok uzuyor, cok ugrasiyorum, cabaliyorum, esime belli etmemeye calisiyorum ama niye o kizlardan nefret ediyorum bilmiyorum.
Ayni durumu yasamis veya yasayan varmi aramizda? Nasil ustesinden gelebilirim?
Cok caresiz hissediyorum kendimi..