Merhaba. Evliliğimizin 7. Yılı ve eşim bu yıl aşırı ailesine duştu. Gectiğimiz yazın yarısını ailesinde gecirdi ben 5 yaşındaki cocuğumuz yalnız evde..
Arkadaşları ondedir ailesi ondedir sıkıldım yoruldum artık
3 hafta once en yakın arkadaşı evlendi. Nikahı bizim bulunduğumuz şehirde yaptılar, hediyesini aldı nikaha katıldı (sonradan haberim oldu) sınra tutturdu duğune de gideceğim ve benim gidersen biter ikazıma rağmen bastı gitti 3 saatlik yolu ve gece 3 te geldi eve.
Oğlum etkilenmesin diye sustum,yuttum..
Gecen de kardeşim bizdeydi. Bir konu oldu. Annen icin kalkıp 7 saatlik yolu kac oldu gittiğin,ablan da 5 dakika annene uğrasın senin icin nolcak dedim diye
“Konuşmalarına dikkat et sen iyice icindeki şeytanı cıkardın” dedi. Sen de bir daha bana aile ayarı verirsen boşanırız dedim. “Boşanırsan boşan” diyip gitti iceri.
Yoruldum. Sıkıldım. Ondan galmeyen adımlardan her şeyden. 6 yıldır olmayan karı koca ilişkimizden
“Senden bir adım galmiyor ki”. Bahanesinden.
Arkadaşını ailesini her şeyi benim onume koymasından.. yo rul dum.