Okul oncesi oğretmeniyim ama maalesef kendi cocuklarımı guzel yetiştiremedim bu durum beni cok uzuyor.

3 tane cocuğum var biri 3, ikizler 6 yaşında
Calışan anneyim ikizler birinci sınıfa gidiyor ama Ucu surekli kavga ve didişme halinde ne yapsam cozum olmadı. Daha sabah uyanır uyanmaz başlıyor kavgalar huysuzluklar Surekli ya kavga yada birinden birisi huysuzluk halinde.

Okul bu sene cok yoğun cok yoruluyorum oğrenci sayım fazla yardımcım yok birde evdeki bu durum birde ev işi yemek odevler derken iyice sinirlerim bozuldu.

Mesela bu akşam olan bir şeyi anlatayım bu oğlen ikizler okuldan gelince acıktılar diye pasta vardı evde pasta koydum mutfakta yiyorlar bende kucuk oğlanla etkinlik yapıyorum.

Beş dakika gecti bir ağlama sesi ama nasıl ağlamak gittim yanlarına ikizlerden erkek olanın eli gozunde cığlık cığlığa dedim gozu cıktı herhalde elini kaldırdım gozune diğeri pasta surmuş o panikle gozu cıktı zannettim gozu resmen boğurtlenli pastayla kaplanmış. Kardeşini gosterdi o yaptı dedi ve ben o panik korkuyla ikizine vurdum.

Baya sinirlerim bozuldu cok kızdım bağırdım. İlk defa boyle bişey yaptım. Ama artık gercekten sabır kalmadı. Şuanda da bu duruma ağlıyorum. Ona şiddet uyguladığım icin ne yaparsam yapayım onlara yetemediğim onları guzel yetiştiremediğim icin…

Bir yandan da kendime uzuluyorum bu tur anlattığım şeye benzer kac şey yaşıyorum gunde artık sabır kalmadı tukendiğimi hissediyorum.

Onerisi olan varmı sizler cocuklarınızla nasıl başa cıkıyorsunuz ozellikle 2 ve daha fazla cocuğu olan anneler…? Cok moralim bozuk derdimi anlatacağım kimsem yok