Merhaba, sırf bu konum icin uye oldum. Cok arada kalmış durumdayım. Erkek arkadaşımla iş yerinde tanıştık. O zaman yeni boşanmıştı. Arap sacına donmuş bir ilişkiyi resmi olarak yeni bitirmişti daha dogrusu. Gel zaman git zaman aramızda cok buyuk bir aşk doğdu. Gercekten tutulduk birbirimize. Ben boyle bir şeyin icine birbirimize ilk duygularımızı actığımızda ona soylemiştim. Ama yaşarken oyle olmuyor. Aşk, uyum, bağlılık bambaşka şeyler. Onun iki cocuğu var. Boşanmış. Cocuklarına aşırı duşkun bir baba. Oğlu 12 , kızı 4 yaşında. Erkek arkadaşım 42, ben 28 yaşındayım. Biz calıştığımız şirketten daha iyi bir şirkete yine birlikte geciş yaptık. Aynı zamanda da birlikte yaşamaya başladık. Aylarca 24 saat birlikteydik. O haftasonu cocuklarına gittiğinde ben de aileme gidiyordum. Annemle babamla vakit geciriyordum. Haftaici evde, is yerinde hep birlikteydik. Bu arada ikimiz de mudur olarak calışıyorduk. Şimdi ben başka bir şirkete gectim yine mudur olarak. İs yerlerimiz ayrıldı. Ama evlerimiz yine bir tabiki. Evimi cok seviyorum. O da cok bağlı evine. Orasi bizim yuvamız. 10 aydır beraberiz. Birbirimize saygımız, aşkımız hic değişmedi. Birbirimizden sıkılmak soyle dursun, 2 gun ayrı kalsak birbirimizi ozleyen bir ciftiz. Biz birbirimizin yaşamında her bakımdan desteğiz.
Şimdi gelelim soruna. Cocuklar baba ve annesinin bosanma durumuna yeni yeni alışıyorlar. Ben erkek arkadaşımın annesiyle tanışıyorum. Gidip geliyorum, telefonda konuşuyoruz. Aramız gayet iyi. Birlikte yaşadığımızı da biliyor. Benim annem babam yani cekirdek ailem de destekliyor. Ancak eski eşi ve cocukları henuz hayatında benim olduğumu bilmiyorlar. Bunun bir surec olduğunu ve cocuklarının kendisinden uzaklasmasindan korktuğunu soyluyor. Evliliği duşunuyoruz. Hatta birkac gun sonra doğum gunum ve evlenme teklifi edeceğini de bir kere ağzından kacırdı. Bizim bastan beri yola cıkış amacımız hep evlilikti.

Yaş farkını hic sorun etmiyorum ama haliyle cocuklar ve eski eşiyle ilgili tereddutlerim var. Birde duşunduğum maddi acıdan zaten 2 cocuğu var, onlara yeri geldi mi para yetismeyebiliyor. Bizim de cocugumu olursa, ki ben kesinlikle cocuk istiyorum. Nasil olacak? Biz de ara ara konuşuyoruz. Onun cekinceleri var, benim de var.
Mesela eski esinin 10 ay olduğu halde hala beni bilmemesi benim icin sorun. Bu yasa geldiği halde hala ne evim ne arabam var. Cocuklarim kirada oturuyor. O evin kirası, bizim evin kirası, annesine arada bir yardım etmesi vs.hepsi onun uzerinde. Hep mucadele icinde bir hayat. Ben de calışıyorum, elimden geldiğince destek olurum tabiki ama bazen aklıma hakikaten yatmıyor. Yapma kızım bosver diyorum. Ama uzerime titreyen, uzerine titrediğim adamı birakmak ,herseyin yolunda gittiği iliskimi de bitirmek istemiyorum.
Eski esiyle cocuklari icin goruşuyorlar, bu boyle olacak hep biliyorum ki, o konuda da guven acısından hicbir problemim yok. Ama bazen bunyem kabul etmiyor. Ellerim terliyor, carpintim başlıyor, kotu oluyorum. Bu ilişki yurur mu? Maddi manevi sorunlar olsa bile cozulur mu? Ne dersiniz? Tecrubeli arkadaslarin da yorumlarını bekliyorum... Teşekkur ederim.