Merhabalar, 25 yasında un. mezunuyum.Ama o kadar yalnız kaldım ki şu hayatta, artık tutunmak icin sebepler arar oldum kendime. Hayatım nasıl bu hale geldi buraya nasıl savurdu beni anlayamıyorum.
3 yıl once annemi kaybettim ani bir sekilde. 3 yıldır tek basıma yasıyorum. Calısmıyorum suan gonlume gore bir is bulamadığım icin. Annemin maasını alıyorum. Kendime ait evim ve aracım var. Maddi konuda bir duşkunluğum yok kimseye cok şukur.. annem ile babam ben cok kucukken bosandıkları ve uzak bir sehirde yasadıgı icin goruşmuyorum babam ile. ayda bir kere falan arar konusur kapatırız o kadar, onun kendi ailesi var..

Bense o kadar bosluktayım ki, hic bir şeyden korkmayan cesur ben artık her şeyden korkar oldum. ya evde basıma bisey gelir de olursem kimsenin haberi olmayacak mı? hırsız girerse napacağım? kotu bi hastalığa yakalanırsam nolucak? bu duşunceler beni bir yıldır surekli kemiriyor. Tum bu surecte yanımda olan erkek arkadasım ile de 1 yıl once ayrılmıstık, ihanet nedeni ile. Beni bu hayatta annemden sonra hic bişey acıtamaz ama bu da son damla olmuştu.
Arkadaslar benim gibi olan var mı? ben artık bu hayata nasıl ve neresinden tutunacağımı bilmiyorum. Sabah kalktığımda bazen keşke uyanmasaydım dediğim oluyor. Kendime olan inancım vs.. hic bişey kalmadı. Ne olur bana destek olun. Kendi hayatımla napacağımı bilmiyorum artık.