Okuyup fikir verenlere şimdiden teşekkur ederim. 3 senelik evliyim, şukur evliliğim iyi. Eşimin olduğu şehre gelin geldim. Kucuk bir şehir imkan oldukca az. Muhendisim ama alanımda calışan şirket yok o yuzden asıl mesleğimi yapamıyorum sadece ozel proje gelirse ciziyorum. Eşimde muhendis ama şuan kurumsal bir şirketin ortağı hisselerini satacak. Bunları şu yuzden anlattım benim hep yaşamak istediğim bir şehir vardı hisselerini satınca bizi buraya bağlayan birşey kalmıyor. Bende bu fırsatı değerlendirelim ikimizde ordan iş bulalım orda duzen kuralım dedim. Zaten bende duzenli bir işte calışmak istiyorum. O da deniz kenarına da gidebiliriz dedi. Bende neden o şehri istediğime dair sebeplerimi anlattim o da mantıklı buldu ve eğer herşey yolunda giderse oraya gidebiliriz dedik. Tabi bu sadece bir duşunce.
Gelelim asıl konuya. Ben aileme bağlı bir insanım ama yaşamak istediğim bir hayatta var. Şuan onlardan 1 saatlik mesafedeyim. O şehre gidince trenle 2 saat. Sabah babam aradı eğer bu kararı verirseniz şiddetle karşı cıkarım dedi niye bizim olduğumuz şehre gelmiyosunuz bizden iyice uzaklaşacaksın, zaten eşin seni calıştırmak istemiyor ben hissediyorum dedi. Başka şeylerde soyledi de o kadar uzuldum ki hatırlamıyorum. Kafalarında kurdukları o kadar şey varki boşa anlatıyorum gibi hissediyorum bazen. Zaten doğup buyuduğum şehri oldum olası sevmem hep ordan gitmenin hayalini kurardım. Universiteyi onlar istediler diye yanlarında okudum. Onlar istediler diye yanlarında calışmaya başladım. Şimdi yine benim hayallerimi isteklerimi degil de kendilerini duşunuyorlar. Ama ailemin bu aşırı tepkileri bana mı aşırı geliyor ben mi gereksiz yukseliyorum bir de sizlere sormak istedim.