Annemle ilgili defalarca konu actım. Valla artık dayanıcak gucum kalmadı. Onu kırmamak icin zor tutuyorum kendimi

Konuşuyorum, anlatıyorum, kimsenin hayatı dort dortluk değil. Bize geldiğin zamanda mutsuzsun kapı dışarı cıkmıyorsun diyorum. Evet haklısın kafama takmıcam diyor, 2 hafta iyi oluyor sonra yine aynı.
Dun yine butun neşemi kacırdı. Yazlıkta oturuyor daha once yazmıştım. Kış geliyor cok uşuyorum burda başka bir yerde ev baksın istedim diyor. Satılık almasına gerek yok kiralık olsada olur hasta olucam burda diyor. Ben o adamın asla kiralıkta olsa başka yerden ev tutacağını sanmıyorum.
Birde bana diyor ki, başka şeylerde var. Yatak odası cok fazla dedi. Orda tersledim. Bana boyle şeyler anlatma beni ilgilendirmez dedim. Neden anlatıyor anlamıyorum.
Allahım gercekten yaşamaktan bir gram zevk almıyorum. Cok mutlu olduğum bir anda bir telefonuyla mutsuz oluyorum
Burda da mutsuz.babamla boşanmasını hic istemedim biliyordum boyle olucağını.
Geliri olmadığı halde babamdan boşandı. Boşanma dedim. Kardeşim ben bakarım dedi, şimdi oda evli annem bizde kalıyor geldiğinde.
Boşandıktan sonra 5 sonra evlenmek istedi. Hemen evlenme once tedavi ol dedim. Dinlemedi. Şimdide sorunları bitmiyor. Bizde kal boşan o zaman dedim geldi burdada mutsuz, odadan cıkmadı.
Ee ben daha ne yapayım soyleyin bana. Yetti valla ya
Cocuğumla ilgilenmek istiyorum artık benimde kendi bir ailem var