İlk konumda da anlatmıstım evliliğimi, 5 ay gecmiş degısen bir sey yok...
Ozetle 4 yıldır evliyiz eşimle , 4 yıllık flort doneminden sonra evlendik..Ben 30 o da 31 yasında,1 yasında da bebegımız var.1. Eskıden de tartısmalarımız olurdu ama artık , saygı kalmadı hic.
Eşimin İyi tarafları olsa da , kinci ve sinirlendiğinde agzından cıkan laflara dayanamıyorum artık. Ben kendisine en kızgın oldugum anlarda bile,aptal bile demezken o bana okuz , 3 kurusluk insana deger verırsem boyle olur, haram zıkkım olsun sana her sey , beni delırtme deyıp ustume yurudu en son tartısmamızda , bunları yazarken bıle utanıyorum ben Annemle babam 43 yıllık evlıler , bir kere agızlarından salak kelımesı cıktıgını duymadım, oyle guzel bir sevgiyle mutlulukla buyudum ki, bu olanlara inanamıyorum. Babam bir tek hakaretını duysa dakıka tutmaz benı bu evde.
Tartısma konumuzda sabah kahvaltı hazırladım kalkmadı, uyucam dedı topladım masayı kalktıgında neden bır sey yok masada diye soylendı,ben de niye sinirleniyosun hazırlarım dedım bagırmaya basladı. Hıc bır sekılde ona cevap vermemem lazım, cevap verdogımde resmen gozu donuyor. Sozde kızımıza cok duşkun ama korktugunu bile bile bagırabılıyor. Hıc bır sekılde anlasamıyoruz, karsılasmamız kavga sebebı olmaya basladı.
Ne aptalca ama sevıyorum da .. Bu kadar lafı nasıl hazmedıcem bılmıyorum, kulagımda cınlıyor ettıgı hakaretler.Boşanmam gerekıyor olmayacak boyle dıyorum kendı kendıme, sonra guzel anlarımız gelıyor nasıl atlatırım dıyorum,kızıma nasıl anlatıcam dıyorum.. Ama artık sinirine , surat asmalarına bagırmalarına dayanamıyorum..aklımda binlerce duşunce n'apıcam bılemıyorum...