Konum biraz uzun olacak şimdiden kusura bakmayın...
Biz 3 kardeşiz. Ablam evli 3 cocuğu var bir tanesi buyuk ama diğer ikisi daha kucuk 3-6 yaşındalar. Konumda babamdan bahsetmeyeceğim cunku varlığı yokluğu belli olmayan biri. şimdi kısaca konuya gelirsem.
Ben Hayatımı annemin sevgisini kazanmaya calışmakla gecirdim.. Hep onun icin caba gosterdim beni sevsin istedim Kucuk yaşta işe girdim calıştım eve destek oldum. Senelerce hayatımı evin sorunları borclarıyla gecirdim ve tek beklentim beni sevmesi ama bu sevgiyi hissedemedim o hep sevdiğini soyler ama gostermeye gelince gostermez. Bana davrandığı gibi değil diğer kardeşlerime onlar ne istese olurdu cocukken de ben bişey isterdim paramız yok derdi onlar isterdi 2tane alınırdı. Benim cocukluğum hırpalanmakla dovulmekle gecti hep kendimce bahaneler buldum piskolojisi iyi değil ondan boyle diye ama gunun sonunda hep şunu soylerdim bir tek bana mı iyi değil diğer kardeşlerime neden boyle davranmıyor. Sonra nedenini buldum kendimce. Cunku ben onun icin cabalayan kişiydim ne olsa yetişirdim birşeymi odenecek ebru gel bişey mi eksik ebru gel onu yap bunu yap herşeyi yap ve anladım ki bu yaptıklarım beni değersiz yapmış. Boyle yapıyorum diye herşeyi benim ustume yuklemişler herşeyi yaptığım icinde o cok guclu herşeyde başının caresine bakar uzulmez diye biyere koymuşlar. Cok yıprattılar bir kere artık dayanamayıp intihar girişiminde bulundum olmadı. İcinde bulunduğum durumdan ne yaptıysam kendimi kurtaramadım en son onun borcu bunun borcu derken bi ton borca girdim odeyemez oldum kotu gunler gecirdim hicbiri yardım etmedi şuan halen o borc batağındayım. Bi ara yine olumu duşundum icinde bulunduğum cıkmazdan kurtulmak istedim şimdi bazılarınız borc bu odenir bunun icin olum mu duşunulur diyeceksiniz haklısınız ama beni bu duruma getiren zaten borc değil bu kadar yaptığımdan sonra bu kadar borca sokup kimsenin yanımda olmaması. Bu durumda bide cok değerli ablamın laf sokmalarıyla geciriyorum gunumu surekli onlara gitmememden yakınıyor. beni ozlediğinden değil cocuklara bakayım evini temizleyeyim diye. Gidiyorum aslında elimden geldiğince yapıyorum ama surekli az gelmemden şikayetci istiyor ki her izin gunumde orda olayım bu kadar borcun icinde kendimi toparlamaya calışırken bide insanların gonlunu yapmaya calışıyorum. Cok yorgun bitkin tukenmiş durumdayım icinde bulunduğum durum icimde yanan bi alev sanki. Ortadan kaybolmak istiyorum bir gun butun eşyalarımı toplayıp uzaklara gitmek. Yada olmek istiyorum gormezden geldikleri ben icin kalplerinde bi acı olarak kalmak icin icim bomboş. 32yaşındayım ama evlenmiyorum annesinin ailesinin sevmediği birini başka bi insanın sevebileceğine dair bir umidim yok icimde buyuk kocaman bi sevilme isteği bu yaşa gelmiş ama gecmemiş halen cocuklar gibi sevilme isteği. Herkesin bi gulen yuzune kanan ben bana bir yapsalar karşımdakine 10yaparım yeter ki beni sevsinler. İcimde oyle buyuk ki bu sevilme isteği bazen altında eziliyorum. Bunları buraya yazmak icimdekileri dokmek istedim akıl almak bir cıkış yolu bulmak yoksa delireceğim