Selam
Benim nefret ettiğim ama yapmaktan vazgecemediğim bir huyum var.Herkese her şeyi anlatmak.Karsima kotu niyetli biri cıkmadığından mi yoksa insanlar bana soyleyemiyorlar mi bilmiyorum ama başıma bir şey gelmedi Allah'a şukur.O an kendimi tutamıyorum icini dokmek mi deyin virtgel ağızlılik mi bilmiyorum ama tutamıyorum kendimi.Sonra cok pişman oluyorum.Oglumun okul arkadaşinin annesiyle 2.cocuk mevzusunu konuşuyorduk ben duşunmuyorum biz boşandık, deyiverdim.O da anlaşamadiniz mi, dedi.Ben de yok ihanet dedim.Nasil seni mi aldattı falan dedi şaşırdı.Daha fazlasını anlatmadım ama laf ağzımdan cıktı bir kere.Oglumun boyle etiketlenmesi, bu yuzden dışlanması istediğim en son şey.Hatta bu yuzden dava acıp oğluma kendi soyadımi vermek istiyorum.Kadini tembihledim kimseye soyleme diye ama inşallah oyle olurKetum, asla kendini ve hayatını anlatmayan, gizemli insanlara hayran kalıyorum nasıl tutacağım ben kendimi