Selam kızlar,
Dun telefonumda cevapsız cağrı vardı. Kim aramış tahmin edin. Fitnelikte zirve yapan kucuk gorumce.
On bir yıllik evliliğimde yaptıkları cirkinlikler, maddi manevi somuru, son olarak da hamileligimde ve doğumunun ardından ailecek yaptıkları gasp+ hakaret+ yuva yıkma eylemleri sebebiyle evliliğimiz sona geldi. İplerin kopma noktasına geldiği bu son iki yıllık surecte bir ozur dahi dilenmedi. Sadece resmi olarak var olan eşim (!) de her zamanki gibi buyuk adaletsizlik orneği sergileyerek ailemle ilişkisini kesti. HÂlbuki bizimkiler mudahil dahi olmadılar olanlara.
Gecen hafta şehir dışından kardeşim geldi. Gelince bizde kalmıyor. Kapıdan merhaba deyip iceri girmeden gidiyor pandemi sebebiyle. Eşime dedim ki "kardeşimi yemeğe cagiracagim, uc yıldır gelmedi. Lutfen sen de evde ol, cok mahcup oluyorum cunku senin onlara neden boyle davrandığını anlamıyorlar"
Ben kimseyle goruşmek istemiyorum deyip kestirip attı. Ben de kardeşimle annemi o işteyken cağırdım ki kardeşim sormasın. Neyse bizimkiler kalkacakken iş cıkış saatinde cıkıp geldi, normalde gelmeyeceğini soylemişti. Birlikte on beş dk oturdular. Surat astı, zar zor konustu falan. Cok mahcup oldum.
Velhasıl dun de iki yıldir ozur bile dilemeyen insanlar, ne hikmetse beni aramış. Kardeşi sozlenecekmis, davet etmek icin aramış. Yeni dunurlere mahcup olacaklar tabii. Cunku bir akıllı onlar. Bir yuvayı yıkmaktan cekinmediler ama simdi hicbir şey olmamış gibi beni enayi yerine koyacaklarını sanıyorlar.
Gideyim mi diye sormuyorum, gitmeyeceğim. Telefona donuş de yapmadım zaten. Fikirlerinizi almak istedim