Merhabalar. Biraz uzun olabilir şimdiden ozur diliyorum kusura bakmayın ama cok doluyum. Cok kotu durumdayım. Her gece ağlıyorum. Hayattan soğumuş haldeyim, insanlara da kendime de guvenim kalmadı. Mutsuzum.

Benim sorunum sevilmemek. 30 yaşındayım, kendimi bildim bileli kiloluyum(100 kilo uzeriyim yıllardır). Kilo vermek icin cok uğraşıyorum hayatım diyetlerle doktorlarla gecti. Bazı sorunlarım var bu yuzden kilo vermem biraz daha zor. Ayrıca kendimi motive edemiyorum. Mutsuzluğum yalnızlığım bir noktada beni yoruyor, pes ettiriyor. Kilo veriyorum sonra yeniden alıyorum. Cekingenim, utangac olduğum icin sosyal ortamlara giremiyorum, spor salonuna gitmek istemiyorum. Evde de hareket ederim ama pek etkili olmuyor sanırım.

Universite de okudum, birkac işte de calıştım ama hic sevgilim olmadı. Hic beğenilmedim. Hic aşık olunan kız olmadım. Utangacım, hemen herkesle samimi olamam, ancak tanıdıkca gercek beni gorebilirler ki yakın arkadaşım diyeceğim 2 kişi vardı artık onlar da yok biri taşındıktan sonra bizle bağını kesti diğer arkadaşım da evli ama her fırsatta bilerek ya da bilmeyerek beni eziyor, rencide ediyor. Bu yuzden şu sıralar ondan da uzaklaştım. Hic arkadaşım yok, sevgilim yok, sevenim yok. Sosyalleşirim dedim işe girdim ama orada bile cevrem olmadı. Yaşım buyuk olduğu halde benden kucukler bile bana lakap takıyor vs.

Bir iki defa cevreden tanıştırmak isteyenler oldu onda da kiloluyum diye birinde bir bahane ile ekildim, birinde de internetten tanıştık ortak arkadaşlar filan vardı yakın cevremdendi, ilk goruşmeden sonra arayıp sormadı ve takılmalık kız olarak goruldum. Tabi ki istemedim boyle bir şeyi.

Sonrasında internetten biriyle tanıştım ruhsal olarak kendime cok uygun buldum, karakteri olsun, yaşadıkları olsun kendime cok yakın hissettim 2 yıldır arkadaşız sosyal medyadan ama ben yazmadıkca hic yazmaz, arayıp sormaz, hislerimi belli de ettim aslında, direkt soylemesem de ama hicbir şey soylemedi ne olumlu ne olumsuz. Ama belli ki o da ne sevgili ne de arkadaş olmak istiyor benimle. Ama konuştuğumuz zaman "ne kadar bilgilisin, ne kadar guzel" diyerek iltifat ediyor. Aynı şehirde değiliz ama bulunduğum şehirle de bağlantısı var. İstese arkadaşca bile goruşebilirdi ama ona da yanaşmadı. Herkeste telefonu var mesleği gereği ama bana vermedi, vermek istemedi. Ben vermiştim sosyal medyayı kapatırsam diye hic mesaj atmadı, aramadı. Yani bir duygusu olmadığı cok net tabi. Evli değil, sevgilisi de yok(kendisi soylemişti, sosyal medyasından da belli zaten).

Benim bunları yaşama sebebim sadece kilolu olmam mı? Cok uzuluyorum cok kotu hissediyorum kendimi. Neden kimse tanımak bile istemiyor beni. Kilolu olunca insanlar neden karşısındaki insandan kacıyor. Sadece sevgili meselesi değil arkadaşca bile tanımak istemiyor.

Ne yapmalıyım bilmiyorum. Psikoloğa gidemem cunku durumum yok ama olsa bile gidebilir miydim bilmiyorum. Anlatamazdım herhalde. Burada beni tanımıyor kimse o yuzden rahatım ama normalde en yakınım dediğim kişi bile bilmiyor bu halimi.

Ozguvenim eksilerde. Sizlere anlatmak istedim derdimi. Uzun oldu. Kusura bakmayımin lutfen. Sevgiler.