Merhaba. Konuya nereden başlasam bilemiyorum. Daha once başlıklar acmıştım zaten. Ben bu bunalımdan bir turlu kurtulamiyorum. boşanmak istiyorum fakat icimde olusan korku endişe ve kaygılardan kurtulamiyorum. Sanki birşeyin icjne hapsolmuş gibiyim bir turlu adım atacak cesareti bulamıyorum. Duştum ve boşandıktan sonra ya kalkamazsam diyorum ya yapamazsam. Cocuğuma tek başıma bakamazsam diye korkuyorum.oglumun duygusal boşluklarını dolduramaz sam iyi bir anne olamazsam diye korkuyorum. Aslında oğlumla coksa iyi bir ikiliyiz . Annemlerin yaşadığı şehir kucuk biz İstanbul'da yazıyoruz haliyle burayı cok seviyorum. Aslında kucukken hep yalnız buyuduğumuz icin kalabalığı seviyorum buradan kucuk bir yere gidip yine yalnız kalmaktan korkuyorum. Benim başa cikamadigim bir cok korkum kaygım endiselerim var şimdi sizden destek istiyorum cocukla boşanıp hayat kuran insanlardan ve lutfen kırıcı olmadan yazarsanız bana destek olursanız cok sevinirim.