Merhaba arkadaslar nerden basliyim bilmiyorum.. Daha oncede konu acmistim buraya yeni evliyken, yine burdayim yasadigim sikintilarin ardi arkasi kesilmiyor. Evlendigimden beri hic mutlu oldugumu hatirlamiyorum esimle bigun iyiysek diger gunler kotuyuz anlasamiyoruz... 2 aylik tanismadan sonra nisanlandik 8 ay sonrada evlendik.Esim (guya) yillar onceden seven isteyen biriydi, kabul ettim nisanlnncya kadar hersey cok guzeldi, gozumun icine bakiyodu esime sonradan biseyler oldu degisti.Annesini kaybetmis iki bekar evde kalmis ablalari var biri ayrilmis baba evine donmus ve ikide evli ablasi vardi babasi ve bekar gorumclrle yasiyodu evlenmeden ve anneleri oldugu icin ablalarina asiri duskn ve her dediklerini yapardi onlari dinlerdi esim...Gorumcelerim cok araya girdi herseyimize karistilar yasayacagimiza sehire kadar mudahale ettiler, esimle sehir merkezinde yasayacagimiza karar vermistik ozaman calisiyodum bende esim onlari dinledi ilcede yasayalm diye israr etmeye basladi ...Ben hicbizamn istemedim nisan atmayi dusundm ailem millet ne der dedi hep sonucunda hic istemedigim sevmedigim bi yerde evimizi kurduk. Dugunumu nisanliligimi herseymi zehir etti bana gorumcelerim(allaha havale ediyorum hepsini) esim gecici bi sure isim burda tayinimi alip bi kac yila gideriz dedi... Bi bucuk yil olacak hala ayni yerdeyiz bu surede 4 aylikken bebegimi kaybettim sinir stresten esimle surekli tartismaktan dusunun midem bulanirken hamilelikte psikolojiktir mide bulantin diyodu ...Eve gelince beni yatarken halsiz gorunce laf sayiyodu, bende annemde kaldim bi sure geri donmeyip cocugumu, aldrmayi bile dusunmustm...o ara bebegim dustu cok uzuldum agladim cok sikinti yasadim kanamadan olucektim nerdeyse... Annem disinda kimse yanimda olmadi ayni yerde olmamiza ragmen, ablalari sormadi bizi esim yine laf soyletmedi onlara en son bunlara cok guzel icimi dokup mesafemi koydum. Ama gurursuzlar haber verip evime gelmek istediler yine esimle onlarla gorusmedigimiz surece iyiyiz ama diger turlu biraz gidip gelince yine bakiyorum, herseyimize giriyorlar ve biz kavgaya basliyoruz. En son bugun temizlik yaparken konu acilinca ben hickimseden bisey gormedim cocugum bile dustu ablalarin gelip gitmedi diyince basladi. Senn kardeslerin geliyo mu diye savunmaya ben bukadar esini dislayip ailesini savunan bi erkek gormedim bende agzima geleni saydim artik oda esyani al git bu eve ait degilsin gibi bisey soyledi. Suan evde odada tek oturuyorum artik uzulmek istemiyorum tahammulum kalmadi gercekten sevgimde saygimda azaldi gitmek istiyorum. Ailemde anlayisli bi aile degil kalabalik bir suru kiz kardesim var orayada donmek istemiyorum bi is basvurusu yapmistim annemlerin yasadigi sehirde ordan aradilar gitmek istiyorum bi ev yada apart tutup.. Gidersem bosanip donmemeyi dusunuyorum cocugumda yok ben hayatimi boyle bi insanla mahvetmk istemiyorum alsin ablalariyla ayni evde yasasinlar doya doya evde birbirlernn tursusunu kursunlar ya...