Merhaba genc biriyim. Oyle cok bir şey gorup yaşamadım o yuzden kimseye de bu zamana kadar ne bir dişimi gostemek zorunda kaldım ne de kalplerini kırdım. Bunun icin ekstra bir caba da sergilemedim sadece sorun cıkaracak bir olayla henuz karşılaşmamıştım.

Gecende duygusal anlamda toxic bir ilişkim oldu. İlk ilişkim olduğu icin de dengesiz davrandım, bir cok yakın oldum bir mesafeli olmasını istedim. Bugun yaptığımın yarın tam tersini yapıyordum. İlişkinin ilerlermesi bana hep korkunc geliyordu. Belki yetiştirilme tarzımdan dolayı sevgilim olması bana garip geldiği icin kactım, o yuzden hep ilişkimde de geri gitmeye calıştım ardından neden boyle korkak olduğumu, toplum baskısına boğun eğiyor gibi hissettiğim icin kendime kızdım ve inadına sevgili olmayacağım birini sevdiğime inandım kendi kendimi kandırdım yani, kandırmama o kişi de cevremdekiler de yardımcı oldu. Karşımdaki insan da normal değildi o da dengesizdi ama biraz da benim hareketlerim yuzunden artık onun da dengesi şaşmıştı ya da direkt yapısı buydu. Bana kalırsa ikisi de vardı.

Kesinlikle iyi biri değildi ama ataerkil kafada birine yaşadıklarımı anlatınca yoldan gecen birine bile bu kotu bir hareket midir diye sorsak tereddut etmeden bu kotudur diyebileceği bir şeye erkek olduğu icin onu haklı buldu ve sorunun sadece bende olduğunu bana inandırmak icin baskı kurdu. Ona gore erkeklerin ufak şekilde bunları yapması normaldi. Ben o zamanlar onun ataerkil bir yapıda olduğunu bilmediğim icin herhalde doğru diyor sorun bende dedim cunku dediğim gibi ben de normal davranmıyordum.

Karşıdaki kişi istediğini vermediğim an bana kızan biriydi. Kızdı dediğime bakmayın ben bu zamana kadar kimseye kotu olmadığım icin 1 hakereti bile beni etkiledi ve ben de bu tavrından dolayı sanırım istediğini yapmaya daha da meyilliyim oldum. Şimdi boyle davrandığım icin kendime cok kızıyorum aynı zamanda da artık gozum acıldı diye seviniyorum.

Onun biraz aşağılık kompleksi vardı, hem kendini cok ustun gorurdu hem de bunun benim fark etmem icin icten ice cırpınırdı. Ona beklediği gibi ustun biriymiş gibi davranmadığımda da iyice kızardı cunku ona gore ondan uzaklaşmamam onunla birlikte olmaktan şukran duymam gerekirdi, bazen onu reddedince dile bile getirirdi bunu ve bana aşık da değildi bence sadece takıntılı ve elde edilecek bir şey olarak baktığını duşunuyorum, her zamam derdi seni ustun goruyorum benimle olmana şaşırıyorum diye. Gunun sonunda bana arkadaş olmaya soz vermemize rağmen ilanı aşk edip teke tek buluşmalara cağırınca artık tek buluşmayalım dedim diye kızdı yine kendini ezik hissetti veya ona sapıkmış gibi hissettirdim sanırım. Ve komple iletişimi kestik. O gunden sonra da hic konuşmadık iş gereği mecbur 2 hafta sonra goreceğim umrumda değil, uzulmuyorum hatta uzulmediğim icin kendime şaşırıyorum. Belki bana son anda hakaret etseydi kendimi affettirmek icin turlu turlu şeyler yapardım ama allahtan basitce gitti ve bende vicdanım yuzunden ona gitmek zorunda kalmadım cunku hak edecek biri olduğunu duşunmuyorum ve acıkcası tehlikeli biri olduğunu da duşunuyorum. Hayatımda ilk defa biriyle komple iletişimi kestim, ilk defa kalp kırdım defalarca hem de. Kendi menfaatlerim icin bencilce davrandım, her hissettiğimi tum durustluğumle soyledim, pembe yalanlar soylemedim. O yuzden en kotu de en dengesiz de ben oldum. Artık boyle sacma dengesizlikler yapmayacağım, emin olmadığım kişiye tamam demeyeceğim onu anladım bu yaşadıklarımdan. Hayatımda bu olay hic yokmuş gibi yaşayacağım, karşıdakini tanımamazlıktan geleceğim siz de boyle mi yapıyorsunuz, hayatınızda hic yokmuş gibi devam ettiğiniz insanlar oldu mu? Kendimi hic haksız bulmuyorum artık kendi iyiliğim icin boyle ufak kalp kırmalarda bir sorun olmadığını duşunuyorum bu duşunce zaten bana garip geliyor. Onceden boyle değildim insanlar beni kotu gormesin diye yırtınırdım resmen ama artık umrumda değil cunku obur turlu ben uzuluyorum ve insanları memnun edeceğim diye istemediğim biri oluyorum, yaptıklarımdan pişman değilim cunku herkesin bu yaptıklarımı kat ve kat fazlasını yaptığını duşunuyorum, (aldatmadım yalan soylemedim sonucta) bu duşuncem normal mi? Sanırım birinin duygularıyla kendi egom ve ilgi istediğim icin oynadım ama ben de bu yaptığımın tam farkında değildim ve karşıdaki insan da melek olmadığı icin hic uzgun değilim. Herkesin başına boyle şeyler geliyor mu, yoksa gercekten dengesiz miydim ve kendimi aklamak icin mi uğraşıyorum?