28 yaşındayım. Şimdiye kadar ki ilişkilerim de biri aldattı, biri başkasını buldu beni bırakıp onunla hemen nişanlandı, yada anlaşamadık. Herkes mutlu Mesut yoluna baktı hep uzulen ben oldum. Yas tutan ben oldum. Arkadaşlarım hepsi evlendi, mesleklerini eline aldı. Cocukları oldu. Ben okula gec başladım daha yeni KPSS surecindeyim. Ne işim var elimde ne gonul yoldaşım. Hala 18 yaşında ailesinin eline bakan biri gibiyim.(okulum yeni bitti sınavım var diye bir işte calışmıyorum). Sınavı bi kazanırsam herşey değişecek diye duşunuyorum ama ya kazanamazsam diye de duşunuyorum. Burda ki acılan konulardan bu yaş aralığında ki cok insandan boyle sitemler duyuyorum. Ergenlik gibi bu yaşlarda da bu duşuncelerin olması normal mi? Bunalımda gibiyim hele sosyal medyaya girdiğim an atanan arkadaşlarım atandıkları şehirde geziyor oğrencileriyle paylaşım yapıyorlar. Evli arkadaşlarım eşleriyle yada cocuklarıyla vakit geciriyor. Benim mutlu olacağım gunler de gelsin istiyorum artık. Konuşacak kimsem yok buraya yazmak istedim.