Merhaba arkadaşlar son 1.5 - 2 yıldır hayatı hep dizi, film, kitaplardaki karakterlerle yaşıyorum. Onları okuyarak, izleyerek, zihnimde kurgulayarak... Ama buna o kadar alıştım ki kendi hayatımdan elimi eteğimi ceker oldum. Hicbir şey umrumda olmuyor artık. Eskiden canımı sıkanlar sıkmıyor, keyif verenler keyif vermiyor. Tek derdim mesai sonrası eve gidip onları okumak ve izlemek. Cok sevdiğim, gitmek icin can attığım kuzenimlere gitmek istemiyorum. Eskiden bize geldiklerinde gozumden kalpler cıkarken şimdi sinirleniyorum. Annem ne oldu sana neden boyle bencil ve soğuk oldun diye uzerime gelip duruyor.

Bir yandan işime yarıyor aslında bu durum kafam cok rahat ama diğer yandan 25 yaşında, cevrenin guzel bulduğu bir genc kızım ve gencliğimi dort duvarlar arasında geciriyorum. İyi bir şey mi bu sizce yoksa depresyonda olabilir miyim?