Evet gun gecmiyor ki sacma sapan hayatıma yeni bir sacmalık eklenmesin. Biraz uzun olabilir.. Uşenmeyip okuyanlara cok teşekkur ederim..

Annemle yaşıyorum yaşım kucuk değil 28. Şimdi buraya cok buyuk bir şey yapmış olmam ve onu anlatmam gerekiyor biliyorum ama evden kovulma sebebim ‘terbiyesiz olmam, ev işlerine yardım etmemem ve eve yeterince para vermemem ’ bu sebeplerden kovuldum.

Calışmıyorum. Aylık belli bi miktar gelirim var cok olmasa da.. krediye vs kesiliyor bana 600 falan kalıyor yani bi 7 ay daha bu şekilde devam etmek zorunda kredim. Bu para icinden eve yardım etmeye calışıyorum elimden geldiğince. Arada bi market alışverişi yaparım. Anneme arttırıp para veririm vs. Calışmamamın sebebi ceyiz parası olayı. Sigortalı bi işte calışırsam maaşım kesiliyor ve devletin bana evlenirken vereceği 40bin lirayı alamıyorum. Babam yok. Annemin bana duğun yapacak parası yok. Yani kendisi oyle soyluyor evlilik paranla yaparsın kendin diye. Yada sigortalı bi işe gir biriktirirsin diyor. 40bin lirayı zaten asgari ucret alarak 4 ayda biriktiririm hemen.. değil mi.. cok kolay.. Ev kira değil bu arada annemin evi.

Temizlik konusunda da 2 kişi yaşıyoruz zaten. Annem evi supururken ben lavabo ovarım tuvaleti temizlerim. Bunları anlatıyorum cunku gercekten ben de merak ediyorum evden kovulmak icin yeterli sebep mi diye..

Evden kovulduğum sabah, cayı koymak icin masadan sinirli kalktığım icin terbiyesiz oldum kovulmamın nedeni bu. Sabah supurgeyi calıştırmıştı annem ben de afyonum patlamadığı icin sesten rahatsız oldum sinirle kalktım cayı koymaya bişey demeden. Sonra bana tembel dedi.. ahlaksız dedi.. beyin ozurlu insanlardan farkın yok dedi. Kac yaşında kıza kahvaltı hazırlıyorum dedi.. ben de cayımı aldım hazırlama o zaman bir daha yemeyeceğim diyip odama gittim kapıyı kapattım. Soylenmeye devam etti, hakaretlere daha doğrusu. Dayanamayıp odamın kapısını acıp sus artık ruh hastası mısın diye bağırdım. Sonra odama geldi ve evden kovdu işte. Eşyalarını topla S***** G** (Defol) bu evden dedi.. hayatta hicbir şeyi başaramadın dedi. Olume bile gelme seni bu evde istemiyorum dedi. Ceyizlerini de vermiyorum git naparsan yap dedi. Tabi ipler koptu ben ona bağırıyorum o bana.


Evden kovunca nereye gideceğimi de soyluyor.. teyzeme gidecekmişim yada ananeme. Teyzemin kocası coluğu cocuğu var nasıl giderim ne kadar kalırım.. ananeme gitsem zaten aileden herkes haftanın 3 gunu orda. Evden kovuldum geldim mi diyeceğim ki dedem vs var duzenleri var koltukta yatabilirim dolap vs yok. Ev kucuk yani. Yaşlı başlı insanlar.

Aramın bozuk olduğu bi nişanlım var belki bileniniz vardır onu arayayım diye duşundum. Bana ‘sen onun kapatmasısın zaten ’ dedi. Kapatma.. bu cumlenin ağırlığı buyuk mu yoksa ben mi abartıyorum? Hakaretlerin arasından en cok bu zoruma gitti.

Anneme 500 lira borcum vardı 300unu vermiştim 200 kalmıştı denkleştiremedim sonra veririm dedim. Cuzdanıma da nakit para ayırmıştım taksi lazım olur hastane işi olur bişi olur nakit dursun diye 215 TL param vardı. Onu da almış bana sormadan. 15tl var toplam butcemde

Ve zoruma giden başka birşey daha.. kedim var. Beni evden kovunca 1 saat icinde birini bulmuş kedimi sahiplendirmek icin. Ben ona 1 bucuk yıldır bakıyorum can bu. Kedimi almaya geliyorlardı vermedim kedimi de goturcem vicdansızsın dedim. Benim kedime bakamazmış.

Boyle anlatıyorum ama ben şok icindeyim hala. Ve normal mi bu yaşananlar yoksa değil mi onu bile duşunemiyorum ruh gibiyim.

Siz bunlara karşılık bir daha bu eve doner miydiniz? Yoksa anne kız arasında olur boyle şeyler mi derdiniz? Gercekten merak ediyorum cunku algılayamıyorum doğru yanlış kavramım kayboldu.