Kızlar merhaba… daha oncede acmıştım ve ozellikle beni durumlardan bilirsiniz şu işini sevmeyen ama bir turlu cıkamayan kişi. Soylenip soylenip devam eden kişi. Ben kafamda kendimce 4-5 ay daha calısıp para kenarı atıp cıkmak istiyordum cocuk planm var diye bugun eşimle baya kavga ettik. Bir bebek corabı aldım eşime attım oda cok beğendi iyi yapmıssın dedi sonra başladı beni mahrum ediyosun neyi bekliyosun bir suru şey. Hayatım boyu surekli birşeylerin hep iyisini yapmaya calıstım. Mesela birşey alıcam kendime az kilo vereyim oyle alır oyle giyerim dedim cunku o an kendimi iyi hissetmiyorum ya erteliyorum hep hersey icin en iyi anları beklerim boyle boyle beklerken gecti zaman. Mesela kilo vereyim biraz hamilelik oncesi dedim işe girdim stresten daha cok yemeye başladım. Eşimde vercek olsan verirdin kac aydır diyosun dikkat etmiyosun ki bu mu sorun sen kilolu değilsin ki dedi. Bugun arkadaşımdan daha farklı bir iş teklifi aldım daha doğrusu aracı olacak bana. Eşimde bu işede sevinerek girdin ama şuan ne durumdasın o işte mutlu olacağın ne malum madem cıkacaksın 3-4 ay sonra kurulu duzenini bozma calış cık dedi. İş yerinin artık plansız saatlerinden sacma kurallarından cok sıkıldım. İşi bırakırsam diğer işlerin doğru duzgun gitmemesinden korkuyorum bu şekilde nefret ede ede gitmekten yoruldum. Birikim yapmam gerek ona ayrı sıkılıyorum. Allah askına bana akıl verin neyi ne yapcağımı bilemiyorum ben cok bunaldım cok sıkıldım duşunmekten.