Bu ifade annem, eşim ve kayınvalidemin ortak goruşu; benim hakkımda boyle duşunuyorlar.
Daha once ocakta 3 yaşına girecek oğlumu kreşe gondermekle alakalı konular acmıştım hatırlayanlarınız olabilir. eylul ayından beri oğlumu yarım gun kreşe gonderiyorum, genel olarak kreşten memnunum. Başladığından beri oğlumda sosyal anlamda kazanımlar goruyorum. Planım bir kac ay yarım gun gondermek, baharda da tam gune cevirmekti. Ben oğretmenim, oğluma anneannesi ve babaaannesi donuşumlu olarak baktılar bu zamana kadar ancak bu sistemi daha fazla yurutmek istemiyorum pek cok sebepten oturu. En başta anneannemin rahatsızlanması ve artık annemin ona bakması gerekiyor oluşu ve kayınvalidemin evi uzakta olduğu icin hafta ici surekli bizde kalıyor olma durumu. Kayınvalidemin hijyen sorunu var, ayrıca oğlumla inatlaşıyor, ona komik geldiği icin surekli o yaşta cocukla zıtlaşıyor ve bu yuzden oğlumda şimdiden her şeye hayır deme, kv nin kullandığı acayip lafları tekrar etme ve daha bir suru davranış bozukluğu oluştu. Bu yuzden artık kreş seceneği bizim icin en iyisi gibi gozukse de oğlum surekli hastalandığı icin doğru duzgun kreşe devam edemiyor.

Bu ay nerdeyse oğlum hep evdeydi, tekrar eden burun akıntısı, once kuru başlayıp sonra doluya ceviren oksuruk başlıca şikayetimiz. Kreşin ilk yılı olduğu icin hastalanması beklediğim bir şeydi ama bu ay biraz ağır gecti, bronşları daraldığı icin artık 10 gun boyunca antibiyotik kullandık, doğal yontemler, hava vermek vs işe yaramamaya başladı. Oğlum toparladı ve ben bugun kreşe tekrar gonderdim ancak gunler oncesinden bugun gondereceğimi bildikleri icin başta eşim, sonra annem ve kv gondermememi soyluyorlar ısrarla. eşime gore zaten annesi gelip bakıyor ne gerek var oğlanın kreşe gitmesine, zaten cok kucuk. derslerden geri mi kalıyor sanki gitmese diye dalga geciyor. annem acık acık "sen kendi keyfine duşkun olduğun icin cocuğu yollamak istiyorsun" gibi bir laf etti hatta o yuzden gerildik. halbuki cocuğu yarım gun gonderiyor olmak benim icin cok daha yorucu, sabah bırakıp oğle aramda kreşten alıp eve bırakıp sonra gene okula donen benim. ustelik evde de her gun kayınvalide ağırlıyorum oğlana yarım gun bakacak diye. kv pek bir şey diyemese de onun da duşuncesini anlayabiliyorum. oğlum hastayken surekli vah vah yavrum evde bir dinlenemedi bir toparlayamadı kucucuk haliyle yollara duşuyor sabah vs derdi.

Bilemiyorum ben bağışıklık kazanması gerektiği, er ya da gec kac yaşında olursa olsun okula başladığında gene aynı surecleri yaşayacağımız icin ha o zaman ha şimdi diye bakıyorum, o yuzden kreşe gonderme taraftarıyım. ayrıca gercekten kv ile tum gun eve tıkılı kalmasının oğluma hicbir şey kazandırmadığını, aksine pek cok olumsuz davranış kazandığını gozlemliyorum. kv sağ olsun yemesine icmesine ustune başına dikkat eder ancak tum gun muge anlı ve turevleri acıktır, cocukla oyun oynamaz, oğlum hareketlenince şikayet eder vs vs artık ona teşekkur edip dinlendirme zamanımız geldi bence ama ote yandan gercekten oğlum surekli hastalanırsa vicdan azabı da duyacağım cunku zor toparlıyor, gece oksurukten uyuyamadığı zaman benim yuzumden diye duşunup kahrolacağım, zaten cevremdeki herkes boyle hissettiriyor sağ olsunlar. daha 3 yaşına gelmemiş bebesini hasta olma pahasına kreşe yollayan keyfine duşkun anne miyim ben gercekten ?