ablam borc istiyor. nafaka alıyor bin tl gibi az bir rakam da bir haftaya kalmadan bitiriyor. gecen fazladan iki aylık gondermişler o da bir haftada bitti. yani para harcama konusunda iyi değil. ayrı evde kalıyor ama kirası faturası yok. yemeğini annemde yiyor. annem babamdan istiyor vermiyorlar. ufak rakamlar aslında sigara alıcam diye ama ben calışmıyorum. ufak tefek 2. el urun satıyorum hatta kendime harclık olsun diye. tamam dokunmaz da eşimden gizli niye para veriyim. eşime de soyleyemem ailem oyle muhtac birisi değil. tamamen oyle gosteren benim ablam. babamın cimri olduğunu falan soyler. gecen ayda ilk kez 50 tl verdim onu odeyecem diye başladı şimdi istiyor yok dediğim halde veririm ben sana sonra diyor. eşimin kazancını falan soruyor ne kadar alıyor diye.
bi de ben evliyken sana surekli veriyodum demesin mi. verdiği şey bir iki kez zorla verdi ben o zaman oğrenciydim. elime tutuşturmuştu. eşinin durumu da baya iyiydi.

şimdi bizim hem durum o kadar iyi değil. iyi olsa da bu şekilde sigara icin resmen yalvararak zorlayarak para istemesi cok itici. biz sigara icmiyoruz mesela ona verilen parayı boşuna goruruz.

hergun işim yok diye yakınır. bizim ve ailemin sucuymuş gibi anlatır. bende git bul calış derim. oyle diyince de ozguvenim bitik psikolojim bozuk gibi nedenlerle calışamam diyor. eğer ki iş olsa kesinlikle calışacağını duşunmuyorum. paranın kıymeti yok cunku onda o bedavayı sever her zaman.