Merhaba arkadaslar, erkek arkadasim la 9 aydir cok mutlu bir birlikteligim vardi. 2 gun once aglayarak beni aradi ve benimle evlenemeyecegini soyle di, eski alman kiz arkadasindan supriz bir sekilde 6 aylik bir cocugu oldugunu soyledi, haberi bile yokmus. Kiz resmen saklamis. Piskolojisi oyle bozulmus ki, aglayip duruyor. Kapisina gittim, kapisini bile acmadi. Annesi bana „git kendine baskasini bul, ondan sana bir fayda gelmez artik“ dedi. O kadar kaba davrandi ki sanki suclusu benmisim gibi. O da ailesi de beni her sayfadan silmis. Ilk sefer bu kadar mutluydum hayatim da. Onu o kadar cok seviyorum ki. Mesajlarima cevap vermiyor. 2 ay oncede ona yakin ola bilmek icin yakinina tasindim. Dogru kisiyi bulmak o kadar zorki, 34 yasindayim, zamanim ellimden kayip gidiyor. Bana tavsiyeniz neler?