Kızlar kafam cok karışık.Ne yapacağımı bilmiyorum.Acaba ben mi buyutuyorum anlam veremedim.Psikolojim cok bozuldu.Bana bi fikir verin lutfen! 30 yaşındayım eşimle severek evlendik.1 sene suren bi evliliğim var.Ama eşimin ailesinden cok bunaldım.Cok haksızlıklar yaşadım.Eşim doğruları bildiği halde bana haksızsın diyebiliyor.Her genc kızın hayalidir ceyizlerini dağıtması aile buyuklerine gidip el opmek balayı ilk yemek.Hep hayal ettim ama hic biri olmadı.Babamın evinden telli duaklı cıktığım hÂlde...Babamlar sadece nikah istedi.Duğun yapmayın cocuklara yuk olunmasın diye..Eşinle ben de sadece bi nikah istedik.Sadece eşim calışıyordu cunku..Annesi babası karşı cıktı cocuğunuzun duğununu biz yapıcaz cocuklara zaten bi borc duşmeyecek dendi.Oyleyse eğer kabul ettiler ailem.Yeter ki cocuklar borcla uğraşmasınlar diye...Duğune kadar babam eşimin ailesini aradı kınada duğunde neler yapılacak gelin hep beraber konuşalım diye ama gelmediler konuşulmadı.Babam ust uste aradı duğun eşya paketleri var ortak alalım yarısını siz odeyin yarısını da ben odeyeyim diye hemen o akşamlar gelip konuştular.Ertesi gun eşyaları aldılar ortak para odenerek.Ardından babam kucuk eşyaları da aldı ceyiz kısmını..Duğune 1 2 ay kala babam tekrar arıyor kınada duğunde neler yapılacak bizimde katkımız olsun diye ne eksikse biz alalım onların derdi parayı ver biz alırız derdindeydi.babamla inatlaştılar babamda ceplerine parayı indirmemeleri icin vermedi.Ardından duğunumuz oldu.Takı odasına ailemden kimseyi almadılar.onların teyzelerine kadar vardı.Bu durum benim cok ağrıma gitti.Hatta eşime veryansım ettim annem gelsin en azından dedim ama eşim ustume bağırdı.seninkilerden kimse olmayacak diye ilk takı odasında ağlattı beni.Ardından duğun salonundan apar topar cıktık ailemle vedalaşmadan











