annemi seviyorum ama bazı huyları var ki en sevmediklerim, onlar da benimle devam ediyor. coğunlukla anneme benzediğimi farkediyorum. anlatacağım herşeyde ben varım, benim sesim daha sakindir ama bazen olmadık şeylere tepki verebiliyorum annem gibi.

annem asosyal bir insandı, fazla kimseyle konuşmaz, mecbur olmadıkca goruşmez. Misafir geleceği zaman stresten bize bağırır cağırırdı, ev işlerini zar zor yetiştirir yaparken de stres yapar, yemek yaparken de bizi asla mutfağa sokmazdı. mutfakta her zaman tek olmak isterdi. ben mesela hicbir şey yapmaya girişmezdim de ablam heves edip bazen annemden gizli bişey yapmaya kalkar annem de gorduğunde kızardı her yeri mahvettin diye.
ev işleri hep birikirdi, bize kızardı yardım eden kızlarım yok ki diye ama ablam temizlik yapmaya kalksa ona da kızardı temizlik yapıcam derken daha beter yapıyor diye. gercekten ablamda bazı ayrıntılara dikkat etmez orası doğru. (siler mesela ama bez pistir gibi.) bende evin kucuğuyum zaten hicbişeye el surmezdim.
babam oğlene ne yiyecez diye sorar annemde daha yeni yedin ya diye stresli yuksek ses tonu kullanırdı, babamla bu yuzden hep tartışırlardı şuan hala oyleler. yemek yapar, temizlik yapar işin ilginc yanı yorulur, hic yapmaz diyemem ama yemek yemek gibi doğal birşeye tepki verirdi ya ben acıktım derdim tepki gorurdum. saat 12de yedin ya ne acıkması gibi.
bir de normal annemi annee diye cağırırken ne var yine gene ne var diye bağırarak tuhaf tepkiler verirdi.

şimdi ben bir yıllık evliyim evime kimseyi cağırmadım. hic arkadaşım yok zaten bende oldukca asosyal ve evden cıkmayan biriyim. gecen bir hafta kaynanam geldi gidene kadar icimde surekli stres vardı, bir gitse de rahat etsem diye. ustelik kaynanam bana hep yardım etti ama o da annemin tersine anında ortalık toplasın diye işe girişen birisi, hic 5 dk durmuyor, mecbur bende yanında durmak, yapmak zorunda kalıyordum.

gecen de eski bir arkadaşımla konuştum buyur gel dedim ama gununu kararlaştırmadık, şimdi icimde bir stres oldu yine ne zaman gelecek, ev işi ne olacak nasıl pasta yapıcam diye.
bende her gun evi ufak tefek toplasam da yine işlerim kalıyor mesela mutfağı topluyorum ama yerleri silmiyorum bazı ufak dağınıklıklar vs kalıyor. bende cabuk yoruluyorum her işe yetişemiyorum. gunluk az az bişeyler yapmaya calışıyorum.

eşim de ben başka bir iş yaparken beni cağırır o an icime o kadar sinir gelir ki tabi eşime ne var falan demiyorum kendimi sakinleştiriyorum