Evet başlık bu. Aslında fındık kabuğunu doldurmayacak sebep. Aracımin kasko parası, eski araba olduğu icin yenilemek istemem. Ama ısrar etmedim rabi. Konu bu. Bu değil asıl mevzu. Her tartışmamız buz gibi etki yapıyor ikimizede. Zaten bana hep uzak buradan hatırlayanlar olur. Ben bir sıcacık 'hallederiz beraber' kelimesi ariyorum. Biz olduğumuzu hissetmek istiyorum yillardir. Oyle hissiz oyle uzakki kızlar bu gibi basit tartışmalarımızda cok hissediyorum. Diğer gunlerde de bir sarılmak yok tabi. Bu sıcaklığı hissetmek benim icin oyle luks olduki. Boşan diyeceklere şunu soyleyeyim. 44 yaşındayım. Ergen bir cocuğum var kabına sığmıyor. Kiraciyiz. Ayrica ben oyle duygusalimki oyle hassasimki ayrılmak isyememiyorum. 20 yılımı verdim. Yaş aldım epey. Asıl şimdi lÂzım bana bir aile.
Sorduğumda neden boylesin dediğimde ben boyleyim. Hayatla uğraşıyorum. Senin hislerinle uğraşamam vs..
Ne yapardınız kızlar siz olsanız? Boyle hissiz ama cok sevdiğiniz biriyle. Artık doğruyu eğriyi ayirt edemiyorum. Ustune duşme diyen var, konuş diyen var.