Daha onceki konularıma guncelleme arkadaşlar. Erkek arkadaşımla para ve şehir meselesinden problemlerimiz vardı. Terapistin de onerisiyle bir sure konuşmama kararı almıştık. Bugun konuşmak istedi aynı şeyleri tekrar ettikten sonra bugun kendi memleketinde ailesinin dibinde yaşamak istedigini soyledi ve sozun bittiği yer oldu. Elbetteki ozel durumlarda bu yadsınacak bir durum değil ama soyledigi sey ailesine maddi manevi destek olmak icin yakınlarinda olmakmış. Maddi destegi yine saglayabilecegini manevi olarak 2 3 haftada gidip gelebilecegimizi soyledim. Gidecegimiz yer ona 3 bana 6 saat olacaktı. Kabul etmedi. Sana 2 saat daha uzak olacak sen gel diyor hala. Ben 8 saate gidecekmişim ama o 3 saate uzak diyor olmazmış. Ailesi hasta yaşlı bakima muhtac vs degil ve de ust katlarinda abileri var yanlarinda kiz kardesi var iki ablasi ayni sehirde vs vs ama o bunlari yok sayip ailem zor durumda kaliyor bi hastane bile gidemiyor vs vs dedi. Benim ailem de aynı durumda bir şekilde halloluyor yer geliyor benim gitmem gerekiyor yeri geliyor kardeslerim hallediyor. Ama bu demek değil ki illa diplerinde olayım. Oyle işte arkadaşlar en son hakkını helal dedi gitti. Hakkım helal değil. Neden biliyor musunuz bu konuyu cok once de konuşmustuk en basta da anlasmistik ailelerin yaninda yasamayip yakinlarinda olacaktık. 2 senemi boş hayal uzerine kurmuşum hayatimi paylasmısım icim o kadar boş ki şu an ne yaşadım hayal miydi var miydi yok muydu ben neyi yanlış yaptım diyorum.
Desem ki her sey mukemmel onun tek istedigi memleketinde yasamak yine bir nebze dusunme payı birakirdim ama bir insanin iyi niyetinin ustune bu kadar gelinmez ki.
Ah canım kendim seni cok seviyorum uzulme.