İyi geceler kk nin guzel kadınları.

Bu saat oldu uyuyamadim, dun gece de uyuyamadım sabaha kadar. Sorunum eşimle. Maalesef halledemiyorum kendi icimde. Bu aralar surekli tartışıyoruz, en ufak şeyler batıyor ikimize de. Coğu zaman sebebini bile hatırlamıyorum yahu. Gecen yine boyle bir şey oldu. 2 saat soyleniyor, niye boyle yapıyorsun niye boyle diyorsun, bir turlu bitmedi, ben aşırı bunaliyorum bitmeyen sonu gelmez ve gerginliği artırıcı olan tartışmalardan. Neyse, bir şekilde sustuk, bir de bizim kavga benzeri tartışmalarından sonra tekrar ne ara başladığını anlamadığım kendimizi acıklama konuşmalarımız var, bazen oyle oluyor ki onlarda ayrı bir hararetli tartışmaya donuşuyor. Gecen yine oyle oldu. Ben kendimin ne yaptığını neyi neden soylediğimi acıklarken bana yalan soyluyorsun dedi bir kac kez. Orda ipler koptu bende. Cok incindigimi hissettim, hÂl da oyle. Gecmiyor bu his. Sabaha kadar konuşmadık, ayrı yattık, sabaha işe giderken kalkmadim, kapıdan cıkacakken dondu geldi yanıma ozur diledik birbirimizden, sarıldık vs ama yok o gunden sonra bir soğukluk, bir boyle huzun var icimde, mutsuzum. O sozu affedebilecegimi sanmıyorum. Konuşuyoruz, ama sanki birbirine mecbur iki arkadaş gibi hissediyorum bazen. Onceki gece uyandığımda sen bana yalan soylediğimi soyledin, oyle mi duşundun gercekten dedim, evet dedi. Onun yanında mutlu olamıyorum sanki artık. O da gayet farkında ama acmıyor konuyu. Genelde susar zaten ve bu da yordu bu beni.

Var mı bir oneriniz falan?

Şimdiden teşekkurler.